[zaloguj się]
[pdf]

OBCINAĆ (37) vb impf

o oraz a jasne.

Fleksja
inf obcinać
indicativus
praes
sg pl
1 obcinåm
3 obcinå obcinają
praet
sg pl
3 m m pers obcinali
f obcinała m an

inf obcinać (4). ◊ praes 1 sg obcinåm (22). ◊ 3 sg obcinå (3). ◊ 3 pl obcinają (5). ◊ praet 3 sg f obcinała (1). ◊ 3 pl m pers obcinali (1). ◊ part praes act obcinając (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

1. Tnąc lub zadając cios ostrzem oddzielać część od całości; caedere Vulg (18): Mącz 377b; Circuncido –Obrzezuię, wkoło obczinąm. Calep 197a, 829b.

obcinać co (10): Decaeumino – Wierzch ztracąm, obczinąm. Calep 289a; Emanco – Ręce obcinam. Calep 358a. Cf Zwrot.

obcinać co z czego (1): drudzy obćinali gáłązki z drzew/ y ná drodze ſłáli. WujNT Matth 21/8.

Zwrot: »obcinać gałęzi(e) (a. gałązki), latorośli« = surculare Mącz, Calep; defrondare, stringere frondes, sublucere Mącz; frondare Calep; caedere ramos Vulg [szyk zmienny] (7:1): Surculo, Niepotrzebne á oſchłe gáłąski obćináć. Mącz 435c, 137d, 198c, 421a; RejZwierc 107; Surculo – Latoroſli obczinam. Calep 1036a, 436b; WujNT Matth 21/8.
Przen [co] (3): Obćina nogi [Sicut succissus pedes]/ krzywdę pije/ kto poſyła rzecży przez głupiego. BudBib Prov 26/6.
a) Sprawiać, aby coś ustało (1): Ná Przełozone zależy rzecży ſzkodliwe obćináć Leop 1.Tim 1 arg.
b) Usuwać pewien fragment tekstu [z czego] (1): A v Lukaſzá S. z onych ſłow ánielſkich: Przetoż y to co ſię z ćiebie národźi święte/ te dwie ſłowie/ Z ćiebie/ Graeckie niektore obćináią. WujNT przedm 13.
a. Odcinać coś przywiązanego, wiszącego [co] (2): BielKron 417; wiele ich Moſkwá z błánkow zbiłá/ obćináiąc kłodziny záwieſzone StryjKron 752.
2. Pozbawiać wyodrębniających się części odcinając je; deputare Mącz, Cn; detondere Calep, Cn; disputare, interputare, supputare Calep; amputare, attondere, dedolare, perputare, putare, stringere, surculare Cn (19) : Praeseco, Naprzód obćinam/ ogłádzam obſiekuyę/ nie dopuſzczę rogáto rość. Mącz 377c, 333b, 467b; Enodo – Obczinąm, ſęki odczinąm. Calep 363b, 314b, 332a, 554a, [1035]b.

obcinać co (2): Frondator, Który drzewá obćina/ Gałęźi vſchle odłamuye. Mącz 137d; Calep 879a.

Przen: Pozbawiać tekst pewnych fragmentów [co] (4): Heretici piſmo boże obćináią WujJud 29 marg [idem Mm2], 153v marg, L15v, Mm2.
a. Pozbawiać jakiegoś członka odcinając go; okaleczać; mutilare Mącz, Cn; admutilare Calep, Cn: truncare Mącz; contruncare, demutilare Calep; depvavare, emancare, obtruncare Cn (5): Mutilo, Obcinam/ Ochramiam/ Obrzezuyę. Mącz 239a, 467b; Contruncare Est truncum, vel mutilum reddere – Obczinąm Calep 254b, 26a, 305a.

Synonimy: 1. obrzezować, obsiekować, okrzesować.

Formacje współrdzenne cf CIĄĆ.

Cf OBCINANIE, [OBCINANY], OCINAĆ

KW