« Poprzednie hasło: OBRZEZKA | Następne hasło: OBRZEZOWAĆ SIĘ » |
OBRZEZOWAĆ (52) vb impf
obrzezować (48), obrzazować (4); obrzezować BielKron (3); obrzezować : obrzazować Calep (5:1).
Wszystkie samogłoski jasne (w tym: w końcowym a 1 r. błędne znakowanie).
inf | obrzezować | ||||
---|---|---|---|---|---|
indicativus | |||||
praes | |||||
sg | pl | ||||
1 | obrzezuję | ||||
2 | obrzezujesz | obrzezujecie | |||
3 | obrzezują |
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | subst | obrzezowały |
imperativus | ||
---|---|---|
sg | pl | |
2 | obrzezuj | |
3 | niechåj obrzezują |
conditionalis | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | by obrzezowali |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | obrzezowåno | |||||
participia | ||||||
part praes act | obrzezując | |||||
inne formy | ||||||
fut pl 2 - będziecie obrzezować |
inf obrzezować (18). ◊ praes 1 sg obrzezuję (11). ◊ 2 sg obrzezujesz (1). ◊ 2 pl obrzezujecie (1). ◊ 3 pl obrzezują (9). ◊ praet 3 pl subst obrzezowały (2). ◊ fut 2 pl będziecie obrzezować (1). ◊ imp 2 sg obrzezuj (1). ◊ 3 pl niechåj obrzezują (1). ◊ con 3 pl m pers by obrzezowali (3). ◊ impers praet obrzezowåno (2). ◊ part praes act obrzezując (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI w.
obrzezować co [= co jest obcinane] (3): Przy iey [Libusy] grobie vdziáłáli Cżechowie iednę modłę z ſzcżerego żłotá [!] (chłopá ná koniu) á zwano ią Zelu/ przed ktorym ogień palili, a ná on ogień włoſy ſwoie á páznogćie obrzázuiąc miotáli BielKron 319; Mącz 7c; CzechEp 419.
Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Puto, Obrzezuyę/ chędożę/ odćinam przecz to co ſie nie godźi. Mącz 332d.
obrzezować co [= z czego jest obcinane] (6): ręce obrzezowáć mamy/ áby nic cudzego nie trzymáiąc/ ná hoyne iáłmużny z ſwego zárobienia/ otworzone były SkarŻyw 4. Cf Zwrot.
obrzezować co [= co jest obcinane] (1): SkarŻyw 4 cf »obrzezować i odcinać«
»obrzezować i odcinać« (1): Obrzezuy y odćinay zbytki y kochániá twoie/ ktore do grzechu przywodzą SkarŻyw 4.
obrzezować kogo (16), co [ciało czyje] (1): OpecŻyw 66v; Niewiáſty záſię ktore obrzezowáły ſyny ſwe mordowáli wedle dekrethu krolewſkiego. BibRadz 1.Mach 1/63, 1.Mach 1/51, Act 15/24, Ioann 7/22; BielKron 463v; SarnUzn C3; BudBib Ios 5/7, 8, 1.Mach 1/51; Przeto Moiżeſz dał wam obrzezanie/ nie iżeby z Moiżeſza było/ ále z oycow/ á wſobotę obrzezuiećie cżłowieká BudNT Ioann 7/22 [przekład tego samego tekstu OpecŻyw, BibRadz, WujNT]; A cżemuż ie [dziatki] v ſynow Izráelſkich obrzezowano? CzechRozm 258v, 77 [2 r.]; OBrzezuią twe święte/ Pánie/ ćiáło/ By ſtąd/ ludzkiemu poddáne ſię sſtáło GrabowSet Kv; A gdy było dniá oſmego/ przyſzli obrzezowáć dźiećiątko/ y dáwáli mu imię oycá iego Zácháriaſz. WujNT Luc 1/59, Ioann 7/22.
»na [czyją] wiarę obrzezować« (1): Na kthori czaſz y szyny na swą vyarą obrzeſzowacz, y czorką swą w malzenyſthwo poſlubycz V.C.M. vmyſlycz raczil LibLeg 7/31v.
Synonimy 1. obcinać, odcinać, odrzynać, przycinać, ścinać, ucinać, urzynać.
Formacje współrdzenne cf RZEZAĆ.
Cf OBRZEZOWANIE, OBRZEZOWANY, OBRZEZYWAĆ
AS