![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: OŚRZEDLE | Następne hasło: [OŚRZENIEĆ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
OŚRZENIAŁY (1) part praet act
ośrzeniały (1), [ośrzieniały].
o, e oraz a jasne.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | ośrzeniały | f | N | |
| I | I | ośrzieniałą | |||
sg m N ośrzeniały. ◊ [f I ośrzieniałą.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. ośrzenić.
W funkcji biernej: Pokryty szronem, oszroniony: Pruinosus, Pełny śrzónu ozrzeniáły [!]. Mącz 328b; [Bieżyć ondźie ktoś żártki z brodą ośrźieniáłą/ Znáć że mu dokuczył mroz/ z twarzą ſcżerwieniáłą. ŁaszczPogrom 4; Pruinosus, reiffechtig. Pol. oſrzeniáły/ pełny ſrzonu. Volck 509, Ppp4v].
Cf [OŚRZENIEĆ]
EW