[zaloguj się]
[pdf]

OTŁUC (2) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
impersonalis
praet otłuczono
participia
part praet act otłukszy

fut 3 pl otłuką (1). ◊ impers praet otłuczono (1). ◊ [part praet act otłukszy.]

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. [Oddzielić zewnętrzną warstwę przez uderzanie [co]: ale ie [drzewo sosnowe] tak ſpráwuią iż pierwey ie śieią w ſkorupach źiemie z gnoiem pełnych. [...] roku trzećiego ie przeſadzáią proſto w grubę z onąż źiemią/ tylko ſkorupę otłukſzy Cresc 1571 463.]
2. [Omłócić [ile czego]: otłuczono prosa 58 [korców] z tego było jagieł kor. 24 InwBiskWłocł 1582/53.]
3. Strącić owoce z drzewa uderzając z dołu kijem lub prętem [co czym] (2): ORzech Włoſki przy drodze kiymi otłucżono RejFig Cc7; A ieſli ná nim [drzewku przy drodze] owoc iáki vroſcie/ áliżċi go kiymi wnet otłuką/ że ni liſtku ná nim nie zoſtánie RejZwierc 21v.

Synonim: obić.

Formacje współrdzenne cf TŁUC.

Cf OTŁUCZONY

JB