1.
OTOK (27) sb m
Oba o jasne (tak też Cn).
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
otok |
|
G |
otoku |
otok(o)w |
D |
otokowi, otoku |
|
A |
otok |
otoki |
I |
otoki(e)m |
|
sg N otok (8). ◊ G otoku (1). ◊ D otokowi (3), otoku (1) FalZioł (3:1). ◊ A otok (7). ◊ I otoki(e)m (1). ◊ pl G otok(o)w (1). ◊ A otoki (5).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów ze SpiczZioł) – XVIII w.
1.
Rodzaj opuchliny, ślad po uderzeniu; ropna wydzielina, posoka;
tumor Mymer1, BartBydg; tabes BartBydg, Cn; pus Calep, Cn; apostema, inflatio BartBydg; sanies, suppurata Cn (23):
Tumor. Geſchwulſt. Otok. puchlina. Mymer1 40;
Tumor, otok, inflatio, ocyeczenye BartBydg 163b,
155;
Warzyć ie/ rutę/ ſzałwiią/ á to pić: otok wſzelki roſpądza FalZioł I 141c;
Paięcżyny kiedy na ranę prziłożiſz, nie dopuſci othoku być w ranie FalZioł I 149b;
Po pioł [!] Ieża ſpalonego/ rany otwarza/ wycżyſcia y oſuſza/ Thłuſtoſci iego/ takież y wątroba niedopuſzcża othokowi/ ani żadney złey wilkoſci wnątrz ſie rozlewać FalZioł IV 10c,
*3d,
[*7]v,
I 64c,
116c,
142d (
11);
SienLek 144;
Pus – Otok ropa. Calep [878]a;
[Tabes ... id est putredo, sanies ... otok Glosy I nr 48/328;
Miękczenie otoku w ſadzelu SienHerb B#;
Tabum Poſoká/ Otok. UrsinGramm 129;
Pus Otok/ quod etiam inuariabiliter vsurpatur. UrsinGramm 172].
W charakterystycznych połączeniach: otok leczyć, miękczyć (2), rozganiać, rozpądzać (3), wyciągać (3).
Wyrażenia: »otok cyckow« (
1):
[sporysz] otok czyczkow v niewiaſth ſcieńcza FalZioł I 79d.
»otok ran« (1): Oleiek ſnich [orzechów suszonych] ieſth vżythecżny naprzeciw denney boleſci y boleſci ſuchech żył/ y też na otoki ran. FalZioł III 19b.
»twardy otok« (1): też twarde otoki miękcży tim obycżaiem FalZioł I 142d.
»otok uszu« (1): [sporysz] też otok vſzu lecży FalZioł I 79d.
»wrzodowy otok« (1): Apostema, dymyenicza vel boląnczka; bolyączka, wrzodovy othok BartBydg 12b.
Szeregi: »boleść i otok« (
1):
Theż woda tego Koſmacżku zmieſzana z miodem/ z mąką wilczeggo grochu/ rany cżyſci y mięſo w nich naraſzcża, ſwierzb ſpąddza [!] boleſć y otok z rauy [!] wyciąga. FalZioł I 114a.
»twardość i otok« (1): [sporysz] twardoſci y otoki roſpądza/ mocż pędzi FalZioł I 79b.
2.
Osad powstały podczas ostrzenia lub toczenia żelaza na kamieniu, składający się z resztek kamienia i żelaza (4):
Wyrażenie: »kamienny otok« [szyk 3:1] (4): Dobrze téż kreẃ záſtánawia otok kámienny z ſokiem koſzyſzczkowym/ z octem y z białkiem ná ránę przywiń. SienLek 145; Kámienny otok/ ieſt ow muł ktory z kámieniá bruśnégo płynie/ gdy ná nim iakié żelázo bruśią álbo toczą: tedy bywa ten muł częśćią z ochechłánia kámieniá/ á częśćią żelázá SienLek Yyy, 73, Xxx2.
Synonimy: 1. bolączka, ocieczenie, ocieklina, opuchlina, opuchłość, opuchnienie, posoka, puchlina, ropa, spuchlina, spuchłość, spuchnienie.
EW