[zaloguj się]
[pdf]

OTRUT (20) part praet pass pf

otrut (13), otruty (7).

o jasne.

Fleksja
sg
mNotrut, otruty fNotrutå
pl
N m pers otruci

sg m N otrut (13), otruty (5); ~ (praed) otrut BielŻyw, BielKron (9), Calag, KlonKr; otruty KrowObr (3); otrut : otruty Mącz (1:1). ◊ f N otrutå (1). ◊ pl N m pers otruci (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: otrut od kogo (4), przez kogo (2).

Sł stp w innym znaczeniu, Cn brak, Linde w objaśnieniu s.v. otruć.

Pozbawiony życia przy pomocy trucizny; necatus veneno Mącz; venenatus Calep (20): Potim ſie Alexander do Babiloniej wezbrał, á tam od ſwey ſioſtri otrut był BielŻyw 162; KrowObr 38, Rr; gdy ſie przećiw Perłom walcżyć gotował/ otrut ieſt/ pogrzebion w Konſtántynopolu BielKron 156; Niceforus Fokás/ ten był ſzcżęſliwy ná walki/ ále ſie domowey nie mógł vſtrzedz/ bo przez żonę otrut. BielKron 169; then w tym cżáſu od ſyná bękártá otrut w Sycyliey BielKron 183, 131v marg, 258v, 355v, 356v, 382, 382v [2 r.]; Veneno interimi, Być otrut. Mącz 102d, 243d; Vergifftet werden. Otrut być. Inſici veneno. Calag 503a; Venenatus – Ottruti, iadem napoioni. Calep [1108]b; KlonKr wstęp A3v.

otrut z czego (2): powiedz mi tzemu ſą [papieże] s kielichá v ołtarzá otrući KrowObr 38v, Vu2.

Cf OTRUĆ

MŚ