[zaloguj się]
[pdf]

OTRUĆ (29) vb pf

o jasne.

Fleksja
inf otruć
praet
sg pl
3 m otruł m pers otruli
f otruła m an
conditionalis
sg
3 m by otruł
impersonalis
otruto

inf otruć (11). ◊ fut 3 sg otruje (1). ◊ praet 3 sg m otruł (9). f otruła (1). ◊ 3 pl m pers otruli (4). ◊ con 3 sg m by otruł (1). ◊ impers otruto (2).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

Pozbawić życia przez podanie trucizny; venenum infundere, veneno necare Mącz; inficere, miscere cui venena, venenare Calag (29): Venenum infundere idem. Veneno necare, Otruć. Mącz 479c; Gifft geben. Otruć/ et Iad zádáć. Miscere cui venena. Calag 245b, 503a.

otruć kogo, co (26): GroicPorz 14v; KrowObr 38v; Na oſtátku poſłał do Weneciey po trućinę nań/ y nápráwił Apthekárzá Práſkiego áby ij otruł. BielKron 327v, 139v, 140v, 166, 175, 175v (11); Quaerere venenum alicui, Mieć wolą iego otruć. Mącz 335d; ále tho fáłſzywie á zdrádnie mowił/ bo był bárzo śiłny iad przyniosł chcąc iego otruć. HistRzym 10v, 11, 19; RejZwierc 76; SkarŻyw 249 marg, 250 marg; StryjKron 597; KlonKr wstęp A2.

otruć kogo w czym (3): [Agrypina] otrułá Ceſárzá w grzybiech ktore rad iadał BielKron 141v; tákże go otruto w piciu s ſtrony Henryká Ceſárzá. BielKron 177v; StryjKron 597.

W połączeniu szeregowym (1): Iuż zá pieniądze otruć/ zdrádzić/ we ſpiącżki zábić/ mátká dziewkę w ſproſną niewolą záprzédáć RejZwierc 65v.

Szereg: »otruć, zgładzić« (1): KROK [...] Krákow miáſto záłożył: Smoká otruł/ zgłádźił. KlonKr wstęp A2.

Synonim: »zadać jad(u)«.

Formacje współrdzenne cf TRUĆ.

Cf OTRUCIE, OTRUT

MŚ