« Poprzednie hasło: OTRZEŹWIĆ SIĘ | Następne hasło: OTRZEŹWIENIE » |
OTRZEŹWIEĆ (29) vb pf i prawdopodobnie impf
pf (28), prawdopodobnie impf (1) [1 sg praes] Mącz 500d.
otrzeźwieć (26), okrzeźwieć (3); otrzeźwieć BierEz (3), OpecŻyw (4), PatKaz I, RejJóz (3), RejKup (8), BibRadz, SienLek, HistRzym (2), HistLan, GórnTroas, KochAp; okrzeźwieć Mącz (3).
-źw- (13), -zw- (12), -szw- (3), -sw- (1).
o oraz drugie e jasne; -trzé- (4), -trze- (2), -krze- Mącz (3); -trzé- GórnTroas, KochAp; -trzé- : -trze- OpecŻyw (2:2).
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | otrzéźwiåł |
f | otrzéźwiała | |
n | otrzéźwiało |
plusq | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | był otrzéźwiåł |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | f | bych otrzéźwiała |
2 | m | byś otrzéźwiåł |
3 | m | by otrzéźwiåł |
fut 1 sg okrzeźwieję (3). ◊ 3 sg otrzéźwieje (4). ◊ 3 pl otrzeźwieją (1). ◊ praet 3 sg m otrzéźwiåł (3). f otrzéźwiała (2). n otrzéźwiało (3). ◊ plusq 3 sg m był otrzéźwiåł (1). ◊ con 1 sg f bych otrzéźwiała (1). ◊ 2 sg m byś otrzéźwiåł (1). ◊ 3 sg m by otrzéźwiåł (2). ◊ part praet act otrzéźwiåwszy (8).
Sł stp: otrzeźwieć, okrzeźwieć, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn) s.v. otrzeźwić.
otrzeźwieć z czego (1): Pan vyźrzawſzy ſługi/ dopiéro z onégo przeſtráchu otrzéźwiał/ y kazał Tátárzyná do wieże wſádźić/ á ſam potym był oſtrożnieyfzy. KochAp 5.
W połączeniu szeregowym (1): Respirabo si te videro. Wytchnę okrzeźwieyę y ochłodnę yáko cie sktoro [!] vyźrzę. Mącz 409b.
W przeciwstawieniu: »zgrzybieć ... otrzeźwieć« (1): Bo ták ſiedząc ná mieyſcu tym rychley zgrzybieie/ A ſnadź gdzie indziey będąc rychley otrzeźwieie. HistLan D3.
»serce otrzeźwieje« (4): Iuż me fercze z radoſći trochę otrzezwiało RejJóz P6, P2; (did) Kupiec powiedá jż mu Sercze otċzerſczwiało (–) Iakożkolwiek ſię to ſtało Teraſz ſercze otrzeſzwiało RejKup p8.
Synonimy: oczerstwić się, pokrzepić się.
Formacje współrdzenne cf TRZEŹWIĆ.
Cf OTRZEŹWIENIE
EW