[zaloguj się]
[pdf]

1. OWEDY (14) av

owedy (13), owędy (1); owedy: owędy Mącz (5:1; 475a).

o oraz e jasne.

Sł stp brak, Cn s.v. podczas, rata, tedy, Linde XVI i XVIII w.

W bliżej nie określonym czasie (14):
Szereg: »(i) tedy, (i) owedy« = czasami, kiedy niekiedy, od czasu do czasu, nieraz; aliquando, divisis temporibus, interdum, nonnunquam, vicibus annorum a. temporum Cn (14): Pomaga też [jucha z kapłona] na zimnicze czo ſie tedy owedy przydawa. Y na ine cżeſne niemoczy. FalZioł IV 19d; LudWieś B2v; MurzHist Bv; Succisivis horis aliquid scribere. Y tedy y owedy ſie niektorych godzin dorwáć piſáć kiedy czáſu zbywa. Mącz 30b; Quandoque, adverb. temporis, Podcżáś/ y tedy y owedy/ niekiedy Mącz 338a; Saepiusculae dimin. I tedy y owedy nie owſzeki częſto/ nie bárzo też rzadko. Mącz 364a, 475a [2 r.], 495c; Śtáry [mający glisty] [...] oczy ma wpádłe/ gryźienie w żywoćie/ ograżkę nie porządną [= febrę nie występującą w stałe, kolejne dni]/ ále y tedy y owedy. SienLek 103; drugiego znam/ ktori/ iż kęs po Włoſku táńcowáć vmie/ y tedy/ y owedy/ idąc po vlicy nieznácżnie poſkákuie GórnDworz I8v; obroćiwſzy ſie kilká kroć w koło/ pocżnie mruczeć wrzecży coniurácyie/ á y tedy/ y owedy ſłowo iákie niezwykłe głosniey wyrzecże GórnDworz T5, Gg8v; GórnRozm A2v; [Bo ktho tego trunku wiele pije/ tedy też záś ſzkodźi/ lepiey y tedy y owędy potroſze/ zwłaſzcża gdy trzebá mdłość pośilić. SienHerb 529a; mówię o ludźiách niedoſkonáłych/ którzy wżdy chcą żyć vczćiwie/ y zá rozumem idą: wſzákóż ták/ iż ten rozum y tedy y owedy pochoćiam vſtępuie. SenekaGórn 88 (Linde błędnie: tędy i owędy)].

Cf 1. OWĘDY

EW