Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [OWESELIĆ SIĘ]

Następne hasło: 2. OWĘDY »

1. OWĘDY (7) av

owędy (5), owedy (2); owędy RejFig, OrzRozm, BielKron, SienLek, WujJud; owedy Calep (2).

o jasne; owedy z tekstu nie oznaczającego é.

Sł stp, Cn notuje, LindeXVI(XVIII; błędnie zam. owedy) ‒ XVII w.

Znaczenia

1. We wskazanym kierunku: tamtędy (2)
2. W bliżej nie określonym kierunku (3)
3. W bliżej nie określonym miejscu (2)

1. We wskazanym kierunku: tamtędy; cum motu per locum, hac ecce Cn (2): Horsum, adverb. loci, versus hunc locum – Sam owedy. Calep 489a.

Szereg: »tedy, owedy« (1): Hac, adverbium per locum [...] Germ. Hiedurch/ dieſen weg – Samtedy, owedy. Calep 481b.

2. W bliżej nie określonym kierunku (3):

Szeregi: »ani tędy ani owędy« = żadną stroną, w żaden sposób (1): Aleć to wſzyſtko wymowki/ áni tędy áni owędy nie wynidźiećie. WujJud 127.

»tędy i owędy« = w różne strony (2): Slepy rzekł/ łácnoć tobie/ iże widziſz wſzędy/ A ią bych ſie muſiał tłuc tędy y owędy. RejFig Dd; OrzRozm O3v.

3. W bliżej nie określonym miejscu (2):

Szereg: »i tędy i owędy« (2): puścili ſie [Hiszpanie] ku Murzyńſkiey ſtronie/ biorąc ludźi y tędy y owędy rozmáitych vrod BielKron 448; O rozmáitych niedoſtátkoch/ ktoré ſye przydawáią y thędy y owędy po ćiele SienLek 124.

Cf 1. OWEDY