« Poprzednie hasło: [OWIECZCZYN] | Następne hasło: OWIECZKI » |
OWIECZKA (399) sb f
owieczka (398), owiecka (1); owieczka : owiecka Leop (2:1; 2.Reg 12/4).
o, e oraz a jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | owieczka | owieczki |
G | owieczki | owieczek |
D | owiecce | owieczkåm, owieczk(o)m |
A | owieczkę | owieczki |
I | owieczką | owieczkami |
L | owiecce, owieczce | owieczkåch |
V | owieczko | owieczki |
sg N owieczka (34). ◊ G owieczki (15). ◊ D owiecce (2). ◊ A owieczkę [w tym: -e (1)] (32). ◊ I owieczką (6). ◊ L owiecce (2), owieczce (1); -cce (1) RejAp; -cce : -czce RejPos (1:1). ◊ V owieczko (8). ◊ pl N owieczki (49). ◊ G owieczek (97). ◊ D owieczkåm (11) RejPs, RejAp (3), RejPos (4), WujJudConf, CzechRozm (2), owieczk(o)m (3) ReszPrz, ReszList, LatHar. ◊ A owieczki (93). ◊ I owieczkami (33). ◊ L owieczkåch (7); -åch RejPos (6), -ach (1) ReszList. ◊ V owieczki (6).
Sł stp notuje, Cn: owieczka, owieczki, Linde także XVII – XVIII w.
- 1. Dem. od „owca”; zwykle z neutralizacją funkcji deminutywnej
(399)
- Przen
(318)
- a) Człowiek będący pod czyimś zwierzchnictwem, pozostający w zależności od kogoś, wykorzystywany przez mocniejszego (4)
- b) W Starym Testamencie: Człowiek jako stworzenie w stosunku do Boga Stworzyciela i Pana; członek narodu izraelskiego (18)
- c) W Nowym Testamencie: Uczeń, wyznawca w stosunku do mistrza i przewodnika duchowego nazywanego pasterzem; wyznawca Chrystusa; wierny Kościoła chrześcijańskiego (275)
- d) Człowiek łagodny, niewinny, slaby, bezbronny
(20)
- α) O Chrystusie (2)
- β) O duszy ludzkiej (10)
- e) Ofiara (1)
- Przen
(318)
- 2. [bot. Ranunculus L. (Rost: jaskier); roślina zielna z rodzaju jaskrowatych w wielu odmianach]
- 3. [bot. Trifolium arvense L. (Rost: owieczki); koniczyna polna; roślina roczna lub dwuletnia z rodziny motylkowatych (Papilionaceae)]
W porównaniach (45): OpecŻyw 136; Deduxiſti ſicut oues populum tuum [...]. Przewiodłes miły Panie iako owiecżki Lud twoy w ręku Moyſeſza y Aarona. WróbŻołt 76/21, Q3v, 79/2, 106/41; RejPs 92, 113v, 141v, 188v; Pan Bog vſtáwicżnie Koſcioł wiernych ſwoich miłośćiwie iáko páſtyrz owiecżki zgomadzáć [!] [...] racży. LubPs F3, R5, S, S3, V4v, Z6v, cc2; KrowObr 49v; A o thę ſwiętą duſzę wſzyſcy nic niedbamy/ Iáko Rzeźnik owiecżkę práwie ią chowamy. RejWiz 121v, 82v; RejFig Dd2v; RejZwierz 104v; BibRadz Is 53/7; ázaſz nie dáć zá ſwięczenie/ zá birznowánie/ zá golenie/ zá ſtrzyżenia mniſzek iáko od owiecżek RejAp 152, 80, 101v; RejPos 104, 106v, 184, 275; RejZwierc 256; iáko owiecżki miedzy wilki/ bes rogow/ ták oni miedzy Chrześćiány ludzmi obłudnymi CzechRozm 112v, 221, 234, 248v; SkarŻyw 355; CzechEp 66, 427; NiemObr 106; ReszList 153; GDy ſzli Przodkowie náſzy z Egiptu: [...] Gory ſię im rozrádowáły iáko owiecżki: A iáko iágniątká wſzyſtkie inne pagorki. ArtKanc G2v, I15v; GrabowSet S4v.
Tłumaczenie etymologii grec. ᾽αμνός ‘jagnię, baranek’ (1): FalZioł IV 1c cf »baranek albo owieczka«.
W charakterystycznych połączeniach: owieczka maluczka, mała, nowiutka, powolna, prosta, stracona, zginęła (3).
»głupia owieczka« (1): Głupia/ proſta owiecżká/ Gdy ią páſterz niebácżny/ W lás/ buiáć puśći [..,]/ Ginie GrabowSet G3.
»niewinna owieczka« (1): Tákież kiedy niewinne wilk owiecżki goni. [...] Tákżeć y dobrzy ludzye tyż przypadki máią/ Iż ná nie dziwne cżáſy cżęſto przypadáią. RejWiz 138.
»owieczka pokorna« (4): OpecŻyw 136; CzechRozm 234; Pruſzacy [...] vyrzeli ludzie dziwne/ niewidáne w odzieniu mniſkim ále iáko owiecżki pokorne. y vmyślili ie poimáć. SkarŻyw 355; GrabowSet S4v.
»jagnię a owieczka« [szyk 1:1] (2): ná cżęśći polá onego kthore był kupił [...] zá ſtho (iágniąth á) nowiutkich owiecżek [centum novellis ovibus; zá ſto młodych owiec WujBib] Leop Ios 24/32; AntKanc G2v.
»owieczki rąk jego [Boga]« (1): Nos autem populus paſcue eius: et oues manus eius. A my lud paſtwisk iego y owiecżki rąk iego. WróbŻołt 94/7.
»owieczka zebrania trzody jego« (1): A práwiechmy ſą nędzne owieczki zebránia trzody iego RejPs 141.
W połączeniu szeregowym (1): Iuż winnicżką ſwoią/ iuż owiecżkámi/ iuż látoroſłkámi/ iuż nákoniec wdzięcżną oblubienicą ſwoią názywáć gi [Chrystus człowieka] racży. RejAp 198v.
W przeciwstawieniu: »owieczka ... kozieł« (1): Azaſz nie lepiey być roſkoſzną owiecżką Páńſką niżli kozłem ſmierdzącym? RejZwierc 131.
W charakterystycznych połączeniach: owieczka cierpliwa, duchowna, mdła, miła (8), mizerna, nędzna (27), krwią świętą odkupiona, odłączona, oślepiona, pokorna, poruczona (7), prawdziwa (5), rozkoszna, stracona (4), święta (2), uboga, uciśniona, wdzięczna (10), wybrana, zginęła (2), zlecona, zwierzona (4); owieczek gromadka, społeczność; owieczek pasterz (9); owieczki paść (10), poruczyć, rządzić, sprawować, stanowić, uczyć, zlecić.
»owieczka (Pana) Chrystusowa, pańska (a. Pana), boża (a. boska)« [szyk 43:2] (21:20:4): że IchM nauką swą dusz naszych nie zwodzą z dobrej drogi, ale pasą na dobrych paszach jako owieczki boskie DiarDop 100; Páſterze ſą/ kthorzy nád trzodą Páńſką tzuią/ y tzyſtym pokármem ſlowá Bożego/ Owietzki Páná Kryſtuſowe karmią KrowObr 4, 37, 80 marg, 99v, 130, Rr2v; OrzList g4v; kthorych Owieczek Páná Kryſtuſowych/ nigdźiey indźie niemáſz/ iedno w ſpráwie Papieſkiey. OrzRozm F3; Obudźże ſie iuż thedy káżdy nędzny páſterzu tych owiecżek Páńſkich RejAp 36v, 12v, 35v, 36, 37 [3 r.], 39, 76v; Co ſą fałſzywe páſtwiſká owiecżek Páńſkich. RejPos 123v marg, 169, 338v, 346 [2 r.]; RejZwierc 39v, 131, 186; Aleć iedno te ſą prawdźiwe owiecżki Boże/ ktore iednego Páſterzá Rzymſkiego ſłucháią WujJud 18v, 18v marg, Mm8v; RejPosWstaw 42; CzechRozm 248v; ták ij [swój urząd] ſpráwuią/ że máły z niego Páńſkie Owiecżki/ y oni ſámi pożytek/ á my wielką záłoſć odnoſić muſimy. KarnNap A2; CzechEp 21, 23, 42, 370, 425; Po cżym też łatwie poznáć/ kto ieſt z owiecżek Chriſtuſowych/ y do ſtadká iego ćichego/ á pokornego należy NiemObr 18, 43, 180 [2 r.]; ReszPrz 103; ReszList 144, 154; LatHar 513.
»niewinna owieczka« (4): RejAp 39; iáko wierny poſeł á wierny káznodzieiá może wiele vcżynić pożytku w tych niewinnych owiecżkach Pánu ſwemu RejPos 277v, 122v; CzechEp 21.
»stadko owieczek; owieczka stada« (1;1): RejPos 281; On go Pánem y dźiedźicem wſzyſtkiego vcżynił y Páſterzem poſtánowił nád ſtadkiem owiecżek ſwych CzechRozm 203v.
»wierna owieczka« (22): ktory [Krystus] [...] przed ſrogim Sądem oycá ſwego/ wſzyſtki wierne y wybráne ſwoie owietzki vſpráwiedliwia KrowObr 180v; áby ſie nigdy od niego [Chrystusa] nie obłądziły wierne owiecżki iego/ áż do przyſcia iego. RejAp BB3, 22v, 37 [3 r.], 39, 177, Dd2, Ff3; RejPos 30, 31, 106v, 122v, 123 (12).
»owieczka zboru Chrystusowego« (1): Ale to przedſię zá tym iść nie może/ żeby iuż też dla tego owiecżki zboru Chriſtuſowego woiowáć miáły. CzechRozm 253v.
»braciszek, (a) owieczka« (2): Azaſz go [wiernego] nie zowie braćiſzkiem ſwoim/ owiecżką ſwoią RejPos 25, 147v.
»owieczka a człowiek« [szyk 1:1] (2): Iż gdy obacży [Chrystus] nędznego cżłowieká á tę nędzną owiecżkę ſwoię/ á oná ſie obłądziłá od ſthádá iego/ á od ſpołecżnośći ſwiętych á przebránych iego RejPos 168v, 168v.
»dziatki a owieczki« (1): Iż nas rządzi á ſpráwuie iáko dziatki á iáko owiecżki ſwoie pod ſwięthym kroleſtwem ſwoim RejAp 97v.
»kościoły a owieczki« (1): wiele ſie thákowych [sług kościelnych] náyduye dziſieyſzych złych á zepſowánych cżáſow/ ktorzy gdy ſie im co z lepſzym pożytkiem ich ſámych tráfia/ wnet opuſzcżáią/ dla márnego pożytku/ zwierzone ſobie koſcioły á owiecżki Páná Kryſtuſowe RejPosWstaw 42.
»ani sługa, ani owieczka« (1): A ktora ſłucha głoſu naiemnicżego á omylnego cżłowieká ſwiátá tego/ iuż tho nie ieſt áni ſługá áni owiecżká iego. RejAp 191.
»stadko a owieczki« [szyk 3:1] (4): RejPos 124v, 345; O nędzny báłwánie á mizerny naiemniku/ kthory widziſz tuż nie dáleko wilká przychodzącego/ á nie thylko przychodzącego/ ále iuż máło nie pod ocżymá thwemi drapieżącego ſtadko á owiecżki Páńſkie/ tobie zwierzone á porucżone RejZwierc 186, 41.
»ucznie abo owieczki« (1): A Chriſtus Pan/ nie dla tegoć przyſzedł/ żeby vcżnie ſwe/ ábo owiecżki/ ktore mu dał Bog y Oćiec iego do ręku/ ná świát wprowádzał CzechRozm 250.
W powtórzeniu intensyfikującym (1): Przeſto o Owietzki/ Owietzki/ nie ſrebrem áni złotem/ ále nadroſſſzą krwią Páná Iezu Kryſtá wykupione/ Vćiekayćie/ vćiekayćie/ co na dáley od thych Wilkow drapieżnych KrowObr 37.
W przeciwstawieniach: »owieczka ... wilk (4), kozieł« (5): KrowObr 37 [2 r.]; gdy iuż oſtáthecżnieyſzym ſądem ſwoim będzye racżył oddzielić Kozły od Owiecżek ſwoich RejAp 160v; Iáko do Bogá ſwego wzdychałá/ iáko owiecżká oná ná weście ſię wilkow bałá/ rozmyślániu cżytelniká porucżam. SkarŻyw 444, 341.
W charakterystycznych połączeniach: owieczka cicha, broni nie mająca.
W przeciwstawieniu: »owieczka ... wilk« (1): Ach moy mily ſynu/ ij cżemuſmy cie do Ieruzalem puſcili/ owiecżkę między wilki/ miloſciwégo miedzy okrutniki. OpecŻyw 110v.
W charakterystycznych połączeniach: owieczka nędzna (4), wdzięczna.
»owieczka abo trzoda« (1): vcż ſie iáko thu ſłyſzyſz od thych páſterzykow/ ábyś záwżdy cżuł á ſtrzegł tey niewinney owiecżki ſwoiey/ ábo trzody ſwoiey/ ieſli iáką maſz od Páná ſwego porucżoną. RejPos 20.
Synonimy: 2. jaskier; 3. koteczki, »zajęcza nożka«.
JB