[zaloguj się]

OZNAJMIACZ (3) sb m

Fleksja

N sg oznajmiacz (3).

stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Ten, kto coś obwieszcza; zdaje z czegoś relację; pronunciator Mącz; renuntius Calep; declarator, nunciator, praedicator, (prae)nuntius Cn (3): Pronuntio, Mowię/ powiedam ſwoie widzenie/ też skázuyę/ decret á skaźń czinię. [...] Pronunciator [...], Oznáymiácz/ ſwego mniemánia ſędźia. Mącz 254c; Renuncio – Oznaimiam, opowiedam czom ſprawieł. [...] Renuntius/ Qui aliquid iterum nuntiat – Oznaimiacż. Calep 911b.
Wyrażenie: »oznajmiacz wolej boskiej« (1): Propheta, Prorok. Et generaliter, Wykładacz álbo oznáymiácz wolei boskiey. Mącz 326c.
Szereg: »wykładacz albo oznajmiacz« (1): Mącz 326c cf Wyrażenie.

Synonimy: opowiedacz, opowiedający, wykładacz.

Cf OZNAJMICIEL

AW