[zaloguj się]
[pdf]

ROZPALENIE (6) sb n

o oraz pierwsze e jasne, a oraz końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
N rozpålenié
G rozpåleniå
D rozpåleniu

sg N rozpålenié (4); -é (3), -(e) (1). ◊ G rozpåleniå (1). ◊ D rozpåleniu (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. rozpalić.

1. Wysoka temperatura, gorąco (4):
Zwrot: »z rozpalenia się sparzyć« (1): á ták ſie s ſiłnego roſpalenia ſpárzili [ex calore nimio urebantur] HistAl H.
a. Gorączka jako objaw choroby (3): y czáſem ieſli tákie roſpalenié będźie/ że y głowę/ y członki inſze/ wódkámi kropiąc/ duchy wśię wracáią/ nie od rzeczy czynią Oczko 28v, 31v.
Szereg: »gorączka albo rozpalenie« (1): ále śiedząc/ iáko mówię/ w wodźie/ niech ſye tego ſtrzeże. co ácz chcą niektórzy fárbowáć/ że wodá ćiáło grzeie/ śśie/ y ſuſzy/ tedy ztego prágnienié przychodźi/ którégo to niezákropiwſzy/ gorączká/ álbo roſpaleniéby iákié przyść mogło Oczko 19.
2. Silna emocja, namiętność (2):

rozpalenie w kim (1): Namilſzy/ nie dziwuyćie ſię roſpaleniu ktore w was [in fervore] BudNT Petr 4/12.

W przen (1):
Fraza: »rozpalenie ugaśnie« (1): ModrzBaz 80v cf Wyrażenie.
Wyrażenie: »rozpalenie krwie« (1): gdy ſię one záburzenia ſerdecżne vſpokoią/ roſpalenie krwie vgáſnie [cum ... fervores sanguinis extinguerentur]/ á mieyſce będźie rozumowi/ roſtropnośći/ y dobrey rádźie ModrzBaz 80v.

Cf ROZPALIĆ, ROZPALIĆ SIĘ

RS