[zaloguj się]
[pdf]

PANOSZYĆ (3) vb impf

a jasne; o prawdopodobnie jasne (cf PANOSZA).

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
2 panoszycie
3 panoszy panoszą
praet
pl
3 m pers panoszyli
conditionalis
sg
3 m by panoszył

praes 3 sg panoszy (1). ◊ 2 pl panoszycie (1). ◊ 3 pl panoszą (1). ◊ [praet 3 pl m pers panoszyli. ◊ con 3 sg m by panoszył.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Wzbogacać; dawać większą władzę, dodawać wartości, znaczenia [kogo, co] (3): [Tych zániechywáią/ ktorzy ſye w poſlugách albo w vrzędziech ſwych przez wiele lat/ wiernie á tznotliwie ſpráwowáli/ á pochlebniki nowe y wychwaláią y pánoſſą LorichKosz 113; bo by wnet Pan Tłumacz [króla cudzoziemca] iedno ſobie s przyiaćioły á s ſługámi galił/ ſiebie by pánoſzył/ inſzychby do Pána hydźił Sentencja A4v.]

[panoszyć czym: Obádwá ći Rzymiánie [...] przyiaćioły ſwe tym pánoſzyli/ co komu mocą wydárli. CiceroKosz G; WerReguła 19.]

[W połączeniu szeregowym: [Królowie polscy] gránice Korony Polſkiey rozſzerzáiąc/ ten Ołtarz korzyśćią nieprzyiaćielſką pánoſzyli/ ten Ołtarz świętymi kleynotámi zdobili/ y ten Ołtarz zá wſzeláką przycżyną y przyſtępem bogáćili. WerReguła 19.]

W przeciwstawieniu: »niszczyć ... panoszyć« (1): [Bóg człowieka] niſſcży y zás pánoſſy/ zábiya y zás wſkrzeſſa GliczKsiąż C3v.

W przen (2): Ci záś ktorzy ſię prośbą y żebrániem báwią, Zá ſpráwiedliwe ſię y zá nabożne ſtáwią. Ná Bogá ná vbogie, ná kośćioły proſzą: A ták worek Iudaſzow łákomy pánoſzą. KlonWor **v, 52.

Formacje współrdzenne: panoszyć się, spanoszyć się, wspanoszyć, wspanoszyć się; wspanoszeć.

AŻ