[zaloguj się]
[pdf]

PANOSZYĆ SIĘ (2) vb impf

się, [sie].

a jasne; o prawdopodobnie jasne (cf PANOSZA).

Fleksja
inf panoszyć się
indicativus
praes
sg pl
3 panoszy się panoszą się

inf panoszyć się (1). ◊ praes [3 sg panoszy się.] ◊ 3 pl panoszą się (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia
Wzbogacać się (2): Zaden ſię nie ma pánoſzyć z cudzą ſzkodą. KlonWor 4, 27.
[Szereg: »panoszyć się i bogacieć«: Drugi znák [nieuczciwego doradcy]/ ieſli ſie ſam prędko pánoſzy y rychło bogáćieie CerGór 108.]

Formacje współrdzenne cf PANOSZYĆ.

AŻ