« Poprzednie hasło: PAPAĆ | Następne hasło: PAPANIN » |
PAPAN (7) sb m
papan (6), papon (1); papan CzechRozm (6); papon CzechEp.
papan, papon a. papanin, paponin.
pa- (5), på- (2); på- CzechEp; pa- : på- CzechRozm (5:1); -ån- (4), -an- (2) CzechRozm (4:2); papon z tekstu nie oznaczającego ó.
Fleksja
pl | |
---|---|
N | papånowie |
G | papån(o)w |
pl N papånowie (4). ◊ G papån(o)w (3).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Katolik, papieżnik (z pozycji innowierców) (7): Gdyby żydowie Rábiny, á pápánowie pátreſy porzucili, á zá słowo Boże ſię wźięli, ſnádnieyby błędy ſwe poználi CzechRozm 69 marg, 60v, 69, 223 marg, *3, **2v; Bo tám zgołá kazń oná/ [...] przećiw tákiemu nápiſana y roſkazana byłá/ któryby nie tylko ſam cále ná wſzem od iednego żywego Bogá Izráelſkiego odſtąpił/ ále też y inſzych ku temuż náwodźił (marg) Prawo Moiżeſzowskie wſzytkich by paponow wygłádziło. (–) CzechEp 33.
Cf PAPIEŻNIK
LWil