[zaloguj się]
[pdf]

PASOWANY (6) part praet pass pf

pasowany (6), [passowany].

Oba a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -owany).

Fleksja
sg
mNpasowany
pl
N m pers pasowani

sg m N pasowany (4). ◊ pl N m pers pasowani (2).

Składnia dopełnienia sprawcy: pasowany od kogo (3).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. pasować.

Którego poddano ceremonii pasowania, tj. w uroczysty sposób poprzez opasanie pasem rycerskim i trzykrotne uderzenie mieczem przyjęto do stanu rycerskiego lub wyróżniono za waleczność (uhonorowany zyskiwał prawo noszenia złotych ozdób, a nieszlachcic zostawał też nobilitowany) (6): A potym niż ſie mſza ſkońcżyłá/ ſzli cżelnieyſzy rycerſcy pánowie ku krolowi/ kthore on miecżem ſwym ná rycerſki ſtan páſował/ y chocia od innych krolow páſowáni byli. BielKron 330.
Wyrażenie: »na rycerstwo pasowany« (1): Tám też potym od Krolow drudzy byli ná Rycerſtwo páſowáni. BielKron 414v.
Zestawienie: »rycerz pasowany« = eques auratus Murm, BartBydg, Cn [szyk zmienny] (3): Murm 175; BartBydg 51b; tom chciał powiedzieć/ czo tho było pirwey w Polſzcże/ Rycerz páſowány GórnDworz V5v; [Eques auratus Ritter Paſſowány zołnierz/ Rycerz ArtNom I8v].
Przen (1): żeś ieſt rycerz iego [Zbawiciela] á boiownik iego/ á práwie ná krzcie ſwiętym iego iuż páſowány á náznácżony od niego/ ku chwale ſwiętey iego RejPos 339v.

Cf PASOWAĆ

ZCh