[zaloguj się]
[pdf]

PASTWIENIE SIĘ (3) sb n

pastwienie się (2), pastwienie (1), [pacwienie]; pastwienie się CzechEp, GostGospSieb; pastwienie Leop.

-å- (2) Leop, CzechEp, -a- (1) GostGospSieb; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
G påstwieniå się
A påcwieni(e)
I påstwieni(e)m

sg G påstwieniå się (2). ◊ [A påcwieni(e).] ◊ I påstwieni(e)m (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. pastwić się.

Rzeczownik od „pastwić się”; okrutne postępowanie wobec kogoś, znęcanie się (3): A gdy ie [Żydów] ták związáne tu donas przywiedli z wielkiem paſthwieniem/ iákoby iákie niewolniki/ [...] y ná to ſie byli vſádzili áby ie wytráćili Leop 3.Mach 7/8.

pastwienie się nad kim (1): Bo ieſliſmy też kiedy co przećiw komv piſáli/ tedy nie względem pomſty iákiey/ áni względem paſtwienia ſię nád nim: ále więcey względem okazánia błędow ludzkich ſłowem Bożym CzechEp 26. Cf Zwrot.

[Wpołączeniu szeregowym: iákową niewolą/ cięſzkość/ żáłość/ trapienie/ boleść/ niedoſtátek/ pacwienie/ krzywdy/ ſromoty/ [...] ſpuſtoſzenie ćirpieli dla grzechow Izráelcżykowie [...] w Bábilonie GilPos 206v.]

[Zwrot: »[nad kim] pacwienia używać«: Tenżeć [Bóg] też ná ſercu y ná vmyſle oſlepia y zátwárdza. Przethoż ieſliże dla thego nád tákowym pacwienia vżywaſz/ Bożey mądrośći/ [...] vymuieſz GilPos 115.]
Przen [czyje nad czym] (1): Dobre do cżytánia święte piſmo/ [...] nie złe Práwo/ bo rzecży zoſtáwionych álbo nábytych od ſzárpániny á páſtwienia ſie złych ludźi nád niemi obrania GostGospSieb +2.

Cf PASTWIĆ SIĘ

LWil