[zaloguj się]

[ROZPĘD sb m

rozpęd a. rozpąd [cf PĄD].

Fleksja

G sg rozpędu.

stp, Cn brak, Linde XVI (ten sam przykład) i XVIII w.

Wielka prędkość, której nabrało się wcześniej:
Wyrażenie przyimkowe: »z rozpędu«: [Zygmunt Rożen zdobywał chorągiew turecką] Turcy ktorzy iey ſtrzegli/ trzey weń Kopijámi vderzyli/ ále iż nie z roſpędu/ przeto nie był od nich ſzkodliwie ránion/ vſzedł z Chorągwią do ſwych PaprHerby 80 (Linde).]

RS