PEŁNIENIE (40) sb n
Pierwsze i drugie e jasne, końcowe z tekstów nie oznaczających é oraz -é.
Fleksja
|
sg |
N |
pełnieni(e) |
G |
pełnieniå |
D |
pełnieniu |
A |
pełnieni(e) |
I |
pełnieni(e)m |
L |
pełnieniu |
sg N pełnieni(e) (8). ◊ G pełnieniå (15). ◊ D pełnieniu (4). ◊ A pełnieni(e) (5). ◊ I pełnieni(e)m (1). ◊ L pełnieniu (7).
Sł stp notuje, Cn w innym znaczeniu, Linde XVII w. (z Cn) w innym znaczeniu s.v. pełnić.
I.
Rzeczownik od „pełnić” (39):
1.
Czynienie tego, co ktoś rozkazał lub do czego ktoś sam się zobowiązał;
praestatio Mącz [czego] (32):
Mącz 419c;
Vpomina ćię tedy/ iżbyś pomniał ná to/ Ze więcéy Pan od ćiebie nie pożąda zá to: Iedno byś go miłował: [...] A będźieſz tym łácnieyſzy do pełnienia tego/ gdy tu będźieſz rozmyślał świętą mękę iego. SiebRozmyśl [A3]v.
Wyrażenia: »pełnienie obietnic« =
constantia promissi Mącz (
2):
Mącz 227a;
Y ktoż nie będźie znał/ żeś/ o Boże wiecżny/ W pełnieniu obietnic łáſkáwych/ ſtátecżny? GrabowSet V2v.
»pełnienie przykazania (a. rozkazania) [czyjego = boskiego]« (10): WróbŻołt oo6, oo7; ktory [Duch Św.] [...] kv miłoſci bożei/ y pełnieniv przykazania bożego pobvdza. SeklWyzn d4, a2; WujJud 107v; SkarJedn 36; SkarŻyw 3, 358; WujNT 661; Ták nam P. Bog obiecuie záwżdy vżyczáć łáſki y pomocy ſwey ná pełnienie roſkazánia ſwego SkarKaz 41a.
»pełnienie ustaw« (1): Y chćieli záwżdy mędrcy y ſtárſzy pogáńſcy/ ktorzy ludźiom práwá piſáli y ſtáwili/ zá to ſię vdáwáć/ iż od bogow one práwá mieli: áby lud boiáźnią bożą do pełnienia vſtaw onych przywodźili. SkarKazSej 678b.
»pełnienie wolej [czyjej = boskiej]« (11): RejPs 167; áby ſię ludzki hárdi narod/ niedołężnym y vłomnym znał/ do pełnienia woley Bożey SkarŻyw 3, 2, 260, 358 [2 r.], 484; SkarKaz 39b, 119b, 240a, 611b.
»pełnienie zakonu« (8): WróbŻołt oo6; RejPos 57v; SkarŻyw 3; Spráwiedliwość ták w Zydzie iáko y w Pogáninie ieſt pełnienie zakonu. WujNT 530 marg, 530, Cccccc; SkarKaz 45b; SkarKazSej 670a.
Szereg: »czynienie i pełnienie« (2): Ten [...] iáśnieyći wolą Bożą oznaymi: y do cżynienia iey y pełnienia wſpomoże nieudolność twoię SkarŻyw 484; WujNT 530.
2.
Czynienie, dokonywanie, wykonywanie;
persecutio Mącz [czego] (5):
Persecutio, [...] konánie/ którey rzeczy pełnienie. Mącz 386a.
Wyrażenia: »pełnienie dobrych uczynkow« (
1):
Widziſz iż práwe nabożeńſtwo nie ná ſámey wierze [...] zależy/ ále ná pełnieniu dobrych vczynkow. WujNT 787.
»pełnienie sprawiedliwości« = życie zgodne z nakazami bożymi (1): Inclinaui cor meum ad faciendas iuſtificationes tuas in aeternum: [...] Nakloniłem ſercza mego ku pełnieniu ſprawiedliwoſci twey nawieki WróbŻołt 118/112.
a.
Czynienie zadość, zaspokajanie (2):
Wyrażenia: »pełnienie swej wolej« = oddawanie się rozpuście [szyk 1:1] (2): Officina, Wárſtát. [...] Officinae viciorum, [...] Swey woley pełnienia. Mącz 115d; Cżáſu iednego gdy wychodził zkomory iedney [...] wſzetecżnicy: ieden młodzieniec/ ktory do teyże/ ná pełnienie ſwey woley ſzedł/ wybił mu ćięſzki policżek SkarŻyw 107.
3.
Czynienie pełnym, dostarczanie ciału pokarmu (2):
O czyśćieniu/ będźie potym. O pełnieniu/ iużeſmy naprzod nieco piſáli SienLek 12v.
Szereg: »pełnienie i prożnienie« (1): mamy wiedźieć/ iżći miára ma być w rozgodzeniu ſzeſći rzeczy przyrodzonych: Naprzod Powietrza: [...] piąte Pełnienia y proźnienia SienLek 2.
II. Rzeczownik od,,pełnić się”: realizowanie się [czego] (1): Co ſie tknie ſłow tych Prorockich o pokoiu tym powiedziánych: [...] tedy im prawdę przyznawamy/ y mocnie im wierzymy/ y pełnienie ich vſtáwicżne widzimy CzechRozm 112.
Cf NIEPEŁNIENIE, PEŁNIĆ, PEŁNIĆ SIĘ
ZCh, (IG)