[zaloguj się]

PEŁNIENIE (40) sb n

Pierwsze i drugie e jasne, końcowe z tekstów nie oznaczających é oraz -é.

Fleksja
sg
N pełnieni(e)
G pełnieniå
D pełnieniu
A pełnieni(e)
I pełnieni(e)m
L pełnieniu

sg N pełnieni(e) (8).G pełnieniå (15).D pełnieniu (4).A pełnieni(e) (5).I pełnieni(e)m (1).L pełnieniu (7).

stp notuje, Cn w innym znaczeniu, Linde XVII w. (z Cn) w innym znaczeniu s.v. pełnić.

I. Rzeczownik odpełnić (39):
1. Czynienie tego, co ktoś rozkazał lub do czego ktoś sam się zobowiązał; praestatio Mącz [czego] (32): Mącz 419c; Vpomina ćię tedy/ iżbyś pomniał ná to/ Ze więcéy Pan od ćiebie nie pożąda zá to: Iedno byś go miłował: [...] A będźieſz tym łácnieyſzy do pełnienia tego/ gdy tu będźieſz rozmyślał świętą mękę iego. SiebRozmyśl [A3]v.
Wyrażenia: »pełnienie obietnic« = constantia promissi Mącz (2): Mącz 227a; Y ktoż nie będźie znał/ żeś/ o Boże wiecżny/ W pełnieniu obietnic łáſkáwych/ ſtátecżny? GrabowSet V2v.

»pełnienie przykazania (a. rozkazania) [czyjego = boskiego]« (10): WróbŻołt oo6, oo7; ktory [Duch Św.] [...] kv miłoſci bożei/ y pełnieniv przykazania bożego pobvdza. SeklWyzn d4, a2; WujJud 107v; SkarJedn 36; SkarŻyw 3, 358; WujNT 661; Ták nam P. Bog obiecuie záwżdy vżyczáć łáſki y pomocy ſwey ná pełnienie roſkazánia ſwego SkarKaz 41a.

»pełnienie ustaw« (1): Y chćieli záwżdy mędrcy y ſtárſzy pogáńſcy/ ktorzy ludźiom práwá piſáli y ſtáwili/ zá to ſię vdáwáć/ iż od bogow one práwá mieli: áby lud boiáźnią bożą do pełnienia vſtaw onych przywodźili. SkarKazSej 678b.

»pełnienie wolej [czyjej = boskiej]« (11): RejPs 167; áby ſię ludzki hárdi narod/ niedołężnym y vłomnym znał/ do pełnienia woley Bożey SkarŻyw 3, 2, 260, 358 [2 r.], 484; SkarKaz 39b, 119b, 240a, 611b.

»pełnienie zakonu« (8): WróbŻołt oo6; RejPos 57v; SkarŻyw 3; Spráwiedliwość ták w Zydzie iáko y w Pogáninie ieſt pełnienie zakonu. WujNT 530 marg, 530, Cccccc; SkarKaz 45b; SkarKazSej 670a.

Szereg: »czynienie i pełnienie« (2): Ten [...] iáśnieyći wolą Bożą oznaymi: y do cżynienia iey y pełnienia wſpomoże nieudolność twoię SkarŻyw 484; WujNT 530.
2. Czynienie, dokonywanie, wykonywanie; persecutio Mącz [czego] (5): Persecutio, [...] konánie/ którey rzeczy pełnienie. Mącz 386a.
Wyrażenia: »pełnienie dobrych uczynkow« (1): Widziſz iż práwe nabożeńſtwo nie ná ſámey wierze [...] zależy/ ále ná pełnieniu dobrych vczynkow. WujNT 787.

»pełnienie sprawiedliwości« = życie zgodne z nakazami bożymi (1): Inclinaui cor meum ad faciendas iuſtificationes tuas in aeternum: [...] Nakloniłem ſercza mego ku pełnieniu ſprawiedliwoſci twey nawieki WróbŻołt 118/112.

a. Czynienie zadość, zaspokajanie (2):
Wyrażenia: »pełnienie swej wolej« = oddawanie się rozpuście [szyk 1:1] (2): Officina, Wárſtát. [...] Officinae viciorum, [...] Swey woley pełnienia. Mącz 115d; Cżáſu iednego gdy wychodził zkomory iedney [...] wſzetecżnicy: ieden młodzieniec/ ktory do teyże/ ná pełnienie ſwey woley ſzedł/ wybił mu ćięſzki policżek SkarŻyw 107.
3. Czynienie pełnym, dostarczanie ciału pokarmu (2): O czyśćieniu/ będźie potym. O pełnieniu/ iużeſmy naprzod nieco piſáli SienLek 12v.
Szereg: »pełnienie i prożnienie« (1): mamy wiedźieć/ iżći miára ma być w rozgodzeniu ſzeſći rzeczy przyrodzonych: Naprzod Powietrza: [...] piąte Pełnienia y proźnienia SienLek 2.
II. Rzeczownik od,,pełnić się”: realizowanie się [czego] (1): Co ſie tknie ſłow tych Prorockich o pokoiu tym powiedziánych: [...] tedy im prawdę przyznawamy/ y mocnie im wierzymy/ y pełnienie ich vſtáwicżne widzimy CzechRozm 112.

Cf NIEPEŁNIENIE, PEŁNIĆ, PEŁNIĆ SIĘ

ZCh, (IG)