« Poprzednie hasło: PEŁNIĆ | Następne hasło: PEŁNIE » |
PEŁNIĆ SIĘ (67) vb impf
sie (52), się (15).
e jasne.
inf | pełnić się | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | pl | ||
3 | pełni się | pełnią się |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | n | pełniło się | subst | pełniły się |
fut | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | n | pełnić się będzie, będzie się pełniło | subst | pełnić się będą, będą się pełnić |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | n | by się pełniło | subst | by się pełniły |
inf pełnić się (16). ◊ praes 3 sg pełni się (21). ◊ 3 pl pełnią się (16). ◊ praet 3 sg n pełniło się (3). ◊ 3 pl subst pełniły się (2). ◊ fut 3 sg n pełnić się będzie (1) DiarDop, będzie się pełniło (1) LeovPrzep. ◊ 3 pl subst pełnić się będą LeovPrzep (2), będą się pełnić (1) RejAp. ◊ con 3 sg n by się pełniło (2). ◊ 3 pl subst by się pełniły (2).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI(XVIII) – XVII w. s.v. pełnić.
pełnić się komu (2): Y widzę iż przypowieść/ pełni mu ſie oná/ Szcżęſciu tákie rátowáć/ ieſt rzecż przyrodzona. RejZwierz 67v; RejPos 273.
pełnić się na kim (2): pełnią ſię ná nim obietnice wiernych ſłow ſyná Bożego SkarJedn 22; SkarŻyw 601 marg.
pełnić się nad kim (12): RejZwierz 59; RejAp 20; RejPos 81v, 184, 265, 265v, 331v, 345; Thák iż ſie tho nád káżdym narodem pełnić muśi/ iż Pan záwżdy obiecuie tłumić wynioſłe/ á podwyſzſzáć pokorne. RejZwierc 257v, 194, 198v; CzechEp 379.
pełnić się w kim (10): Leop *B4v, Matth 13/14; RejPos 265v; iákoſz koniecżnie wſzyſtko to cále y zupełnie wedle duchá/ nie w ktorym inſzym potomku Dawidowym ſie ſpełniło y ieſzcże pełni/ iedno w Iezuſie Chriſtuſie CzechRozm 177; PaprUp K3; WujNT Matth 13/14, s. 121, 136, 196, 550.
»pełni(ą) się obietnice (obietnica)« [szyk zmienny] (13): abowiem ſwiętą wiárą pełnią ſie wſſytki obietnice moie RejPs 122; RejAp 24v; RejPos 265, 265v, 273, 345; RejZwierc 188v, 198v; SkarJedn 22, 151; SkarŻyw 601 marg; WujNT 463, Gal 3 arg.
[»prawda pełni się«: áż kiedy Rzymiánie ſſtáli ſie Krzeſćiány/ tedy obácżyli wſzytkę prawdę w ſwoich kxięgach pełnić ſie BielKron 1551/39.]
»pełni się proroctwo« = adimpletur prophetia Vulg [szyk zmienny] (9): MiechGlab 36; Leop Matth 13/14; RejPos 218; BudNT przedm a3v; SkarŻyw 509 marg; Błogosłáwioną mię powiedáć będą [Luc 1/48].) To proroctwo pełni ſię vſtáwicznie/ kiedy kośćioł ś. powſzechny obchodzi świętá Pánny błogoſłáwioney WujNT 195, Matth 13/14, s. 121, 196.
»pełnią się (sądy a) wyroki« [szyk zmienny] (2): Iuż ſie pewnie wyroki muſzą pełnić Páńſkie/ Iż thu wiernie nábyte dobro krześćiáńſkie/ Poydzye w narod z narodu RejWiz 105v; RejAp 155v.
»pełnią się słowa« [szyk zmienny] (7): RejKup v3; RejAp 23v, 24v, 69v; RejPos 81v; Te to Páńſkie ſłowá gdźież ſię proſzę ćię znácżniey y iáſniey pełnią/ iáko w tym to Mieśćie Rzymſkim? ReszHoz 117; PaprUp K3.
»iścić się a pełnić« (1): Obietnice Piotrá ś. więcey ſię viśćiły y iſzcżą á pełnią ná potomkach iego Biſkupach Rzymſkich. SkarŻyw 601 marg.
Synonimy: iścić się, okazować się.
Formacje współrdzenne cf PEŁNIĆ.
Cf PEŁNIENIE
ZCh, IG