[zaloguj się]
[pdf]

ROZPIEŚCIĆ (4) vb pf

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz pieścić się).

Fleksja
inf rozpieścić

[inf rozpieścić.] ◊ fut 3 sg rozpieści (3). ◊ praet 3 sg f rozpieściła (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Uczynić kogoś słabym i nieodpornym przez nadużywanie przyjemności, wydelikacić; mollem reddere deliciis Cn [kogo] (4): Abowiem my gdy nam Pan máło pofolguie á roſpieśći nas w fortunach náſzych/ nie vmiemy iedno piſkáć RejZwierc 262.
Przen (3): Bo kogo iuż więc názbyt fortuná roſpieśći/ Iuż więc tám płocho w głowie iuż trwogá bez wieśći. RejWiz 6v, 5v; Abowiem ći pieſzcżoſzkowie co ie forthuná opánowáłá á co ie roſpieśćiłá nigdy nie máią nic pewnego áni nic gruntownego około ſiebie/ á nápoły s poſmiechem o káżdą ſie rzecz pokuſzáią. RejZwierc 144; [Acż ſwa wola przeklęta ták nas roſpieśćiłá/ Zeſmy tey ſwey zacnośći vſzcżerbili śiłá. PaprGniazdo A4].

Formacje współrdzenne cf PIEŚCIĆ.

Cf ROZPIESZCZONY

RS