[zaloguj się]
[pdf]

ROZPIEŚCIĆ SIĘ (1) vb pf

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz pieścić się).

Fleksja
praet
pl
3 m pers rozpieścili się

fut 3 sg rozpieści się. ◊ [praet 3 pl m pers rozpieścili się.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. rozpieścić.

Stać się słabym i nieodpornym wskutek nadużywania przyjemności, wydelikatnieć: Gdy ſię gmin nieoſtrożny rozpiie/ rozpieśći. KlonWor 30.

[rozpieścić się czym: áż ſie vżywánim chlebá y mięſa wárzonego/ tákże ſłodkiego winá w roſkoſzney Ziemi vcieſzyli/ y roſpieścili/ gdyż poſpolicie Zołnierzom roſkoſzy wádzą/ bo w nich nalepſzy Rycerze zniewieścieią. StryjKron 30 [idem] StryjPocząt 52.]

[Szereg: »ucieszyć się i rozpieścić«: StryjKron 30 cf rozpieścić się czym; StryjPocząt 52.]

Formacje współrdzenne cf PIEŚCIĆ.

Cf ROZPIESZCZONY

RS