![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: ROZPIEŚCIĆ | Następne hasło: ROZPIĘCIE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
ROZPIEŚCIĆ SIĘ (1) vb pf
o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz pieścić się).
Fleksja
| praet | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | m pers | rozpieścili się |
fut 3 sg rozpieści się. ◊ [praet 3 pl m pers rozpieścili się.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. rozpieścić.
Stać się słabym i nieodpornym wskutek nadużywania przyjemności, wydelikatnieć: Gdy ſię gmin nieoſtrożny rozpiie/ rozpieśći. KlonWor 30.
[rozpieścić się czym: áż ſie vżywánim chlebá y mięſa wárzonego/ tákże ſłodkiego winá w roſkoſzney Ziemi vcieſzyli/ y roſpieścili/ gdyż poſpolicie Zołnierzom roſkoſzy wádzą/ bo w nich nalepſzy Rycerze zniewieścieią. StryjKron 30 [idem] StryjPocząt 52.]
[Szereg: »ucieszyć się i rozpieścić«: StryjKron 30 cf rozpieścić się czym; StryjPocząt 52.]
Formacje współrdzenne cf PIEŚCIĆ.
RS