[zaloguj się]
[pdf]

PIASKOWATY (6) ai

Pierwsze a pochylone, o oraz drugie a jasne.

Fleksja
sg
mNpiåskowaty fNpiåskowatå nNpiåskowaté
I Ipiåskowatą I
L Lpiåskowatéj L

sg m N piåskowaty (1). ◊ f N piåskowatå (2). ◊ I piåskowatą (1). ◊ L piåskowatéj (1). ◊ n N piåskowaté (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Przymiotnik od „piasek” w znaczeniu podstawowowym: składający się z piasku; pełen piasku; arenaceus Calep (6): Tárliſká tedy ſą nalepſzé/ kędy ná Wśi ieſt iáka żlobowinká/ ieno żeby dno nie było Piaſkowáté Strum O3, E3, I2v, M2v; Calep 91b; [Przyjechaliśmy też zasię do gruntu i wsi, którą zową Przeginya [...], tam zastalichmy acz droga dobra piaskowata, ale wąska LustrDróg 22, 56].

W charakterystycznych połączeniach: piaskowate(-a) dno, droga, ziemia (4).

Szereg: »piaskowaty abo kamienisty« (1): Sadzáwki dla przechowánia Ryb [...] Ná wodźie téż Krynicznéy nie dobré ſą/ á zwłaſzczá kędy źiemiá piaſkowáta ábo kamieniſta Strum O.
a. [Nieurodzajny: Mają też ci chłopi do tych ogrodów rolej prawie piaskowatej po morgach 2, a to we trzech polach. LustrMaz II 125.]

Cf NIEPIASKOWATY, PIASCZYSTY, PIASECZNY, PIASISTY, PIASKOWY, PIASZCZANY, PIASZCZYSKOWY

ES