[zaloguj się]
[pdf]

PIASTUN (13) sb m

piastun (12), piaston (1) GórnDworz.

a jasne (w tym 1 r. błędne znakowanie); piaston z tekstu nie oznaczającego ó.

Fleksja
sg pl
N piastun piastunowie
G piastuna piastun(o)w
A piastuny
I piastun(e)m piastuny

sg N piastun (3). ◊ G piastuna (2). ◊ I piastun(e)m (3). ◊ pl N piastunowie (1). ◊ G piastun(o)w (1). ◊ A piastuny (1). ◊ I piastuny (2).

Sł stp: piastun, piaston, piestun, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.

Opiekun, wspomożyciel; nutricius PolAnt, Cn (13): Dałem ia Efráimowi piáſtuná/ ktory ie nośił ná rámionách ſwoich BibRadz Os 11/3.

piastun czego (2): Tákże y temi cżáſy Bog nie bez przycżyny ták zacne piáſtuny Zboru ſwego pobrał. BudNT przedm a4v; SkarKazSej 681a marg.

piastun czyj [pron poss] (2): Y będą krolowie piáſtuny twemi/ á krolowe ich mámkámi twemi BudBib Is 49/23 [przekład tego samego tekstu] BudNT przedm a4v.

Szereg: »piastun i karmiciel« (1): Krolowie piáſtunowie religiey y karmićiele. SkarKazSej 681a marg.
a. Ten, kto opiekuje się dzieckiem, nosi je na rękach; nutricius pueri, pappas Cn [w tym: czyj (6): ai poss (4), pron poss (2)] (7): Mącz 234a; Chiron [...]/ piáſton Achillow niechciał áby dziecię Achilles/ [,..] co inego pirwey vmiáło/ niż muzykę. GórnDworz H2v; SkarŻyw 113 [2 r.]; LatHar ++5v, 222.

W porównaniu (1): Nieś gi ná łonie ſwoiem/ iáko piáſthun nośi niemowiątko BibRadz Num 11/12.

b. Opiekun duchowy, kapłan (1): [A gdzie ſię záś komu inſzemu/ względem oycá/ przypiſuie [słowo Paidagogos]/ iáko 1 Kor 4 v 15. tedy piáſtuná známionuie CzechNT ++2.]

[piastun czyj: Zkąd y to było v ſtárych Polakow że Kapłaná zwáli Piáſtunem Bożym ŁaszczOkulary E4.]

[W przeciwstawieniu: »piastun ... ociec«: Korintcżycy/ ácżkolwiek mieli wiele piáſtunow: á to z ſtrony wiáry: wſzákże iednego tylko oycá mieli Páwłá CzechNT ++2.]

Szereg:»nie tylko piastun ale też i ociec« (1): Chociaż ſobie z cudzołożnikow Bożych [katolicy z kapłanów] nie tylko piáſtunow/ ále też y oycow nácżynią CzechEp 173.

Synonim: opiekun.

ES