« Poprzednie hasło: PIASTUNI | Następne hasło: PIASTUNOWY » |
PIASTUNKA (12) sb f
piastunka (9), piestunka RejWiz (3).
Oba a jasne (w tym w pierwszym 1 r. błędne znakowanie); piestunka z tekstu nie oznaczającego é.
sg | pl | |
---|---|---|
N | piastunka | piastunki |
G | piastunki | piastunek |
A | piestunkę | piastunki |
I | piastunką |
sg N piastunka (3). ◊ G piastunki (2). ◊ A piestunkę (1). ◊ I piastunką (3). ◊ pl N piastunki (1). ◊ G piastunek (1). ◊ A piastunki (1).
Sł stp: piastunka, piestunka, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.
- Opiekunka dziecka (12)
piastunka czyja [w tym: G pron (1), pron poss (1)] (2): Noemi byłá iego [Obeda] piáſtunką áż do wychowánia. BielKron 53; SkorWinsz A3v.
[W połączeniu szeregowym: Panie wesołe aby za wojskiem nie śmiali wozić [...]. A próżno się ma wymawiać u paniej sługą albo kucharką albo piastunką, żadnej nie będą cirpieć UstWojsk 1525/71.]
W porównaniach (4): Ale y Moizeſſowi zdáłá ſie rzecz być nieznośna/ y rzekł do Páná: [...] A zalim ia począł y porodził tho wſſyſtko mnoſtwo/ ábyś mi rzekł: Noś ie ná łonie twoim/ iáko nośi piáſtunká dziećiąthko [sicut portare solet nutrix infantulum] Leop Num 11/12; BibRadz Is 60/4; Gwiazdy/ iáko Mámki/ Piáſtunki/ nie oſobnie iednemu/ ále wſzyſtkim poſpolićie ſłużą SienLek 31; PaprUp G3v.
ES