« Poprzednie hasło: [PIĄDZIMĄŻ] | Następne hasło: PIĄSTKA » |
PIĄDŹ (68) sb f
sg | pl | |
---|---|---|
N | piądź | |
G | piędzi | piędzi |
A | piądź | piędzi |
I | piędzią | |
L | piędzi |
sg N piądź (5). ◊ G piędzi (4). ◊ A piądź (14). ◊ I piędzią (10). ◊ L piędzi (20). ◊ pl G piędzi (1). ◊ A piędzi (14).
Sł stp notuje, Cn: piędź, Linde XVI – XVIII w.
W połączeniu z liczebnikiem (21): Mącz 28a; Ná Tárćié Kárpie obiéray nie wielkié á nie ſtáré téż/ kthóryby nie był więtſzy półtory albo dwie piędźi. Strum O3v; Tetradoron – Szteriri [!] piedzi długi. Calep 1061a. Cf Wyrażenia przyimkowe.
I sg w funkcji okolicznika miejsca: »piędzią« = w odległości piędzi (1): [rośliny] rośćieniu y właſnośći ſwéy/ ſok ćiągną: z iednégo mieyſcá piędźią od śiebie rozſádzonégo Oczko 4.
W charakterystycznych połączeniach: [ile] piędzi długi, na wzwyż; nie więtszy niż [ile] piędzi.
»i piędzią rozmierzyć« = sprawdzić bardzo dokładnie (1): Ale możeſz temu pewnie wierzyć/ Byś też to miał y piędzią rozmierzyć [...] Iż złego złe nigdy nie ominie. RejAp Cc8v.
»na piędzi, na piądź, piędzią (nie) odstępować (a. odchodzić, a. odejć, a. odlatywać)« = sectari aliquem, ne digitum discedere Mącz (4:2:2): BierEz S4; niezáwieſzay iey [władzy] ná kołku nigdy/ boć ią złodźieie vkrádną poćichu/ ieſliże ią ná piądź odeydźieſz. OrzRozm I3v; Stipatores, Drábáńći/ yáńczárowie którzy piedzią [!] od ſwego páná nie zwykli odſtępowáć. Mącz 416c, 44a, 233d, 384d; A przez orły nic inſzego rozumieć niemaſz iedno Apoſtoły/ Doktory święte/ [...] ktorzy poki tu ná świećie żyli/ thego ćiáłá ſtrzegąc ná piędźi od niego nie odláthywáli LeovPrzep G2v; HistLan B2v.
»nie ustąpić piędzią, na piądź« = obstawać przy swoim (1:1): GroicPorz ſ4; Kiedybym był ſędźią/ Iabym od ſwego zdánia nie vſtąpił piędźią. KlonWor 68.
~ W połączeniu z liczebnikiem (14): ziele [wołowe oka] ſamo krzewiſte/ gałąſkhi ma na poł piędzi długie FalZioł I 94b; Miętus ieſth riba rzecżna/ nawiętſzy na trzy piędzi bywa FalZioł IV 43c, I 71a, 87c, 106c, 107a, 111c (11); KromRozm III B8v; ná kthorey [górze] cżarni Zydowie mieſzkáli ktorzy nágo chodzą/ ná wzroſt iáko ná ſześć álbo ná pięć piędźi BielKron 456; nieprzyydźieć więcéy bráć [ziemi] ieno ná ieden Rydl/ álbo ná dwie piędźi. Strum I3.
W charakterystycznych połączeniach: na piądź (na [ile] piędzi) długi (4), szeroki (2), wielki (4); na piądź (na [ile] piędzi) na wzrost, nad ziemią, od ziemie, wzgorę, wzwyż (5); na piądź na dłuż, na szerzy; dłuższy niż na piądź; być na piądź.
»na piądź« = w niewielkim stopniu (1): Niech pomni [pan] ieſli ſobie może y ná piądź przycżynić wieku ſwego/ á ieſli wiek iego dłuſzſzy niż cżłowieká ſtanu mnieyſzego. RejZwierc 48; [jako się kto z cudzem na piąć zbraci, Na łokciu swego przynamniej utraci. Otwin(?)Erot 93].
»na piędzi« (16): palmus, est mensurae genus a digito minimo usque ad pollicem, na pyąndzy BartBydg 106; A vczynili Napierſnik on ná cztery gráni/ y ſowity/ ktory był w dłuż ná piędźi/ á w ſzerz ná piędźi [Palmus longitudo eius et palmus latitudo eius]. BibRadz Ex 39/9; Szypy ogniſte [...] obſzyć płotnem ſurowym mocnym/ około ſzypu/ v wierzchu ná piędźi/ áby też grotu żeláznego było widáć nieco BielSpr 74; CzechEp 407.
~ W połączeniu z liczebnikiem (4): FalZioł IV 44c; BielKron 34; Pygmaei, Máli ludźie w Indiey miedzy gorámi ſie chowáyący/ ná yedney piędźi wzwyſz którzi walkę wiodą s ptakámi. Mącz 333d; Oczko 4.
W charakterystycznych połączeniach: na dłuż (w dłuż) (2) na piędzi, na szerz (w szerz) (2), wzwyż; obszyć na piędzi, oddzielać.
»na piędzi mąż« = karzeł (1): Pygmaeus, na pyądzy mąsz BartBydg 115.
W charakterystycznych połączeniach: na piędzi mieszkający: na piędzi leżeć, oddzielać, siedzieć, utulać się.
LW