[zaloguj się]

PIERZCHAJĄCY (4) part praes act

pierzchający (3), pirzchający (1); pierzchający BielKron, Mącz; pierzchający : pirzchający BibRadz (1:1).

e oraz a jasne.

Fleksja
sg
m A f Apierzchającą
Ipierzchającym I
pl
N subst pierzchając(e)
D pirzchając(e)m

sg m I pierzchającym (1).f A pierzchającą (1).pl N subst pierzchając(e) (2).[D pl pirzchając(e)m.]

stp, Cn, Linde brak.

1. Rozsypujący się w sposób nagły, gwałtowny w różnych kierunkach (4): prętko Turcy dziáłá záſádzili ná gorze przećiw miáſtu [...] gdy puśćili ſtrzelbę/ [...] niemogli obegnáńcy ná murze ſtać áni ná wieżách/ przed rumem pierzcháiącym BielKron 315v.

pierzchający z czego (1): Structurae, Skry z roſpalonego żelázá pierzcháyące gdy go młotem zbieráyą. Mącz 421b.

W porównaniach (2): á ći kthorzy mi źle myſlą/ niechać tył podádzą á zoſtáną bezecnymi. Niechay będą iáko plewy pirzcháiące przed wiatrem [Erunt sicut gluma ante ventum] BibRadz Ps 34/5, Is 41/2.

2. [Zapalczywy, porywczy: dedit nobis exemplum quomodo/ debemus furentibus {(fruentibus/ iracundis/ pyrzchayaczem/ ⟨pijrzch⟩lywem)} contra nos eisdem nos/ subtrahere. Glosy II nr 41.]

Cf PIERZCHAĆ

MN