[zaloguj się]
[pdf]

1. PIERZNIK (2) sb m

pierznik (2), [piernik].

e pochylone.

Fleksja
sg pl
N piérznik piérznicy
A piérznik piérzniki

sg N piérznik (1). ◊ [A piérznik.] ◊ pl N piérznicy (1). ◊ [A piérzniki.]

Sł stp: piernik, pierznik, Cn brak, Linde także XVII – XVIII w.

1. Rodzaj miękkiego materaca z pierza; culcitra Calep (1): Culcitra – Pierznik, materacz, ſpodnią pierzina. Calep 275b; [Pulvinus, Pulvinar Kuſſen Poduſzká/ Pierzynká/ Piernik ArtNom H7; UrzędowHerb 81b (Linde); Na pierznik powłoka jedna biała InwKsiągCalis 204].
2. Iron. Człowiek lubiący siedzieć w piernatach (1): z iezdy ſzlácheckiey/ sſtáli ſię wozownicy/ poduſznicy/ piérznicy. z łożnikámi z pierzynkámi iádą. SkarKazSej 704b.

Synonim: 1. materac.

Cf PIERNAT

MN