Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PIESZCEM

Następne hasło: PIESZCZĄCY SIĘ »

PIESZCZĄCY (8) part praes act

e jasne.

Fleksja

sg
m	N	pieszczący	n	N
	A			A	pieszcząc(e)
	I	pieszczącym		I
	L			L	pieszcząc(e)m

sg m N pieszczący (6). ◊ I pieszczącym (1). ◊ n [A pieszcząc(e).] ◊ L pieszcząc(e)m (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. pieścić.

Znaczenia

I. Imiesłów od „pieścić się” (7)
- 1. Rozpieszczony, wydelikacony, przywykły do wygód (6)
- 2. O języku czeskim: taki, jakby nim mówiły małe dzieci: miękki, pieszczotliwy (1)
II. Imiesłów od „pieścic”: Łagodny, pobłażliwy, wyrabiający zamiłowanie do przepychu i wygód (1)

I. Imiesłów od „pieścić się” (7):

1. Rozpieszczony, wydelikacony, przywykły do wygód; delicatus Mącz (6): Apud matrem manere, Proverbium, Swowolnym álbo pieſzczącym być. Mącz 13b; Ficulnus, idem quod ficulneus, sed Metaph. Mięki/ Mdły/ Pyeſzczący. Mącz 125d; Delumbis, Też miękki/ pieſzczący/ roſpuſtny. Id eſt, mollis et effoeminatus. Mącz 199c, 182a, 184d, 186a.

2. O języku czeskim: taki, jakby nim mówiły małe dzieci: miękki, pieszczotliwy (1): Cżeſki ięzyk ieſth piękny [...] ále iákoby troſzkę pieſzcżący/ á męſzcżyznie máło przyſtoyny GórnDworz F6v.

II. Imiesłów od „pieścic”: Łagodny, pobłażliwy, wyrabiający zamiłowanie do przepychu i wygód (1): Abowyem yeſli go w roſkoſſy á w myękkim/ á pyeſſcżącem chowányu będzyeſz myeć/ yádwabnikyem go potym á nicżemnym cżłowyekyem doſtányeſz y otrzymaſz. GliczKsiąż E4v; [Otoſz thobye [ojcze] zá iego [syna] kochánie/ y zá ono pieſzcżące chowánie. [...] Teraz niechce chodzić po myſli twey. WirzbGosp C2].

Cf PIEŚCIĆ, PIEŚCIĆ SIĘ

JBi