[zaloguj się]

PIESZCZOSZEK (10) sb m

pieszczoszek (9), pieszczeszek (1), [pieścioszek]; pieszczoszek : pieszczeszek RejZwierc (7:1).

Wszystkie e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w pieszczony oraz w -ek).

Fleksja
sg pl
N pieszczoszek pieszczoszkowie, pieszczeszkowie
D pieszczoszk(o)m
A pieszczoszki
I pieścioszkiem

[sg N pieszczoszek.I pieścioszkiem.]pl N pieszczoszkowie (5), pieszczeszkowie (1).D pieszczoszk(o)m (2).A pieszczoszki (2).

stp, Cn brak, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

1. Ktoś wydelikacony, przywykły do wygód (4): RejWiz 54c; nie tylko ći co prácuią [...] ále wierz mi iż y owi pieſzcżoſzkowie tego nie prażni/ co tylko iáko Tytyruſowie pod cieniem ſobie odpocżywáią RejZwierc 159v, 252.

W porównaniu (1): A ſą tácy pieſzcżoſzkowie iáko liſowie czo ie ſkwárcżki karmią á potym vbogi lis/ chociay chytry/ áni ſie obacży kiedy w ſtępicę wpádnie. RejZwierc 159v.

a. [Elegant, strojniś:
Szereg: »gładysz, pieszczoszek«: [Parys] Gładysz/ pieſzcżoſzek/ Wenerzyn kochánek/ Záwiodł Helenkę do ſwoich Troianek. KlonPożar C4.]
2. Ulubieniec (6): [Alumnus. Pieſſczoſſek álbo kochánek Cervus F58 252v.]

[pieścioszek czyj: Owaby ták nigdy nie vſtáły w Polſzcze zdrádliwe á bárzo zaraźliwe práktiki/ dla ktorych byłby drugi we Fránciey dla ięzyká/ áby ſobie tym v Krolá co ziednał/ abo iego pieśćioſzkiem był. Sentencja A4v.]

Przen (6): Abowiem ći pieſzcżoſzkowie co ie forthuná opánowálá á co ie roſpieśćiłá nigdy nie máią nic pewnego áni nic gruntownego około ſiebie RejZwierc 144.

pieszczoszek czyj [w tym: pron poss (2), G sb i pron (3)] (5): RejPos 534v; Pátrzayże ná pieſzcżoſzki pániey Fortuny/ á oni ſie vbiegáią kto ma pirwey w thanku poſkocżyć/ loſy miecą kto ma iutro wiecżerzą ſpráwić/ ktho ſie má w máſzkárę vbráć. RejZwierc 23, 21v, 23, 132v.

W charakterystycznych połączeniach: pieszczoszek paniej fortuny (2), świata (2), szczęścia.

Szereg: »pieszczoszek a miłośnik« (1): A ták iedno ty moy miły Krześćiáńſki cżłowiecże vciekay á ſtrzeż ſie pokoiu tákowego/ ktory ſwiát dawa tym pieſzcżoſzkom á miłoſnikom ſwoim: gdzye widziſz iż omylny á nie długo trwáiący ieſt. RejPos 334v.

Cf PIESZCZEK, [PIESZCZOCH]

JBi