« Poprzednie hasło: PIŁŁUŁKA | Następne hasło: PIŁOWANIE » |
PIŁOWAĆ (16) vb impf
piłować (14), piełować Calep (2), [pilować].
o oraz a jasne; piełować z tekstu oznaczającego é niekonsekwentnie.
inf | piłować | |||
---|---|---|---|---|
indicativus | ||||
praes | ||||
sg | pl | |||
1 | piłuję | |||
3 | piłuje | piłują |
inf piłować (2). ◊ praes 1 sg piłuję (6). ◊ 3 sg piłuje (2). ◊ 3 pl piłują (4). ◊ part praes act piłując (2).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde także XVII (z Cn) – XVIII w.
- 1. Przecinać piłą
(6)
- Przen (2)
- 2. Wygładzać, szlifować pilnikiem
(10)
- Przen (1)
piłować co (2): Mącz 373c; Iednym kośći piłuią/ drugim ręce nogi vcieráią RejZwierc 151v.
W przeciwstawieniu: »piłować ... nie gładzić« (1): A coż to ieſt zá pocieſzna náuká moy miły przyiacielu/ ktora drapie ſumnienia nie pocieſza/ piłuie á nie głádzi ich. SarnUzn H6.
piłować co (2): Scalpere atque limare gemmas, Rownáć/ Piłowáć perły. Mącz 193d, 47c.
[pilować czym: Otrociny/ Limatura. Feil oder Veilſpeen/ ten proch/ ktory pilnikiem zeymuie piluiąc. SienHerb K4#v (Linde).]
Synonimy: 1. rzezać, trzeć; 2. gładzić, rownać.
Formacje współrdzenne: opiłować, popiłować, spiłować, upiłować.
MN