« Poprzednie hasło: PIORUNOWY | Następne hasło: PIOSNKA » |
PIOSNECZKA (29) sb f
piosneczka (29), [piesneczka].
Wszystkie samogłoski jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | piosneczka | piosneczki |
G | piosneczki | |
A | piosneczkę | piosneczki |
I | piosneczką | piosneczkami |
L | piosnecce | piosneczkåch |
sg N piosneczka (3). ◊ G piosneczki (4). ◊ A piosneczkę (2). ◊ I piosneczką (1). ◊ L piosnecce (1). ◊ pl N piosneczki (4). ◊ A piosneczki (11). ◊ I piosneczkami (2). ◊ L piosneczkåch (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.
- Dem. od „piosnka” (29)
piosneczka o kim (1): [trzej młodzieńcy] chodząc ſpiewáli w onym piecu ogniſtym pioſnecżki o Pánu ſwoim RejPos 267.
piosneczka czyja [= kto ułożył lub wykonał] [w tym: G sb(3), pron poss (5)] (8): Tu ſie ſkońcżyły pyoſnecżki Dawidá krolá ſyná Izai. LubPs Q4v, A2, A5v, hh5; RejPos 339v; RejPosWstaw 21v; CzechRozm 161; pioſnecżki niektore náſze/ w Kátechiſmiech náſzych/ od nas ſpiſane/ y w dźień on oſtátecżny ná koniec/ nam [...] świádectwo wydádzą. CzechEp 56.
W połączeniu szeregowym (1): Chodźiły po Rzymie proceſſye [...] Páná Bogá chwaląc/ [...]/ przez Pſálmy/ przez Litánije/ y inne pioſnecżki kośćielne. ReszList 158.
W połączeniu z incipitem lub fragmentem utworu (2): RejPos 75v; [katolicy] Muſzą podobno/ wedle oney dawney pioſnecżki/ Máryą/ mátką troyce ś. názwáć. O nadrozſzy kwiatecżku. Márya NiemObr 138; [Chor odpowiada et in terra po Polſku/ albo tę pioſneczkę/ Chwała Bogu zwyſokośći/ y dzieka [!]. UstKościel 137, 139; ŁaszczOkulary G2v].
[W połączeniu z nazwą terytorium, z jakiego pochodzi: a w święta naroczyſte oſobliwie Niemiecka albo Polſka pieſneczka Ktora na święto ono prze lud proſty ieſt vczyniona ma być w prozę łaćińſką wmieſſywana/ y zweſelem ſpiewana. UstKościel 125v.]
W charakterystycznych połączeniach: piosneczka dawna, pamięci godna, niemiecka, poczciwa, polska, święta, wdzięczna; piosneczka wyszła [od kogo]; brać (pożytek) z piosneczki (2); piosneczki dokonać; piosneczkę (u)czynić (2), usłyszeć; piosneczką bawić się, uczcić; w piosneczce mowić.
»nabożna piosneczka« (1): Abyś ſye nabożnémi pioſneczkámi báwił/ A świetſkim ſye ſurowo/ iáko trzebá / ſtáwił. PudłFr 38; [zebranie Chrześćiańſkie ſpiewa pieſneczkę nabożną UstKościel 139].
»nowa piosneczka« (1): Boże nową pyoſnecżkę tobye będę ſpyewał [Deus canticum novum cantabo Vulg Ps 143/9] LubPs ee5v.
Cf [PIEŚNICZKA]
ES