[zaloguj się]

PLEWIENIE (1) sb n

Fleksja

L sg plewi(e)niu.

stp, Cn, Linde brak.

Wyrywanie, usuwanie chwastów spośród roślin uprawnych [czego]: A chceſz Pánie iż poydzyemy á wyplewiemy tho? Odpowiedzyał im: Niechaycie/ áby ſie przy tym plewieniu kąkolu y pſzenicá poſpołu z nim nie wyrwáłą [Et ait: Non, ne forte colligentes zizania, eradicetis simul aim eis et triticum. Vulg Matth 13/29]. RejPos 52.

Cf PELENIE, PIEŁCIE, [PLENIE], PLEWIĆ, PLEWIDŁO

MC