[zaloguj się]
[pdf]

PLEWIĆ (2) vb impf

e prawdopodobnie jasne (tak w plewa).

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 plewię
3 plewią
imperativus
pl
2 pleẃcie

praes 1 sg plewię (1). ◊ [3 pl plewią.] ◊ imp 2 pl pleẃcie [może od PLEĆ] (1).

Sł stp brak, Cn: pelę, pielę, plewię, Linde także XVII w.

Wyrywać, usuwać chwasty spośród roślin uprawnych; eruncare Calep, Cn; eligere manu herbas et exstirpare, ex adultis segetibus noxia evellere, exherbare, herbam e segetibus expurgare, purgare locum ab herba, runcare Cn (2): Erunco – Wikorzeniąm zioła ſzkodliwe, pliewe. Calep 373a; [Ogrodników jest 3, którzy siedzą na ogrodziech gburskich [...], tylko czasu letniego w zamkowych ogrodziech plewią. LustrMalb II 123].

[W porównaniu: ktoby chćiał to wyrzucić/ coby mu ſie niepotrzebnego być zdáło/ z trudnośćiąby przytym y potrzebnego ochronić mogł: Iáko więc/ kiedy grzędy plewią/ to nie nowiná/ że zá chwaſtem y dobre źiele wyrywa. SzczerbSpecSax *5v (Linde).

Zwrot: »grzędy plewić«: SzczerbSpecSax *5v (Linde) cf W porównaniu.]
Przen: Niszczyć grzech i zło [co z czego] (1): Ale iáko Pan roſkazał pleẃcie kąkol ze pſzenice/ tákże tego ieſt potrzebá/ kto w ſobie ten nieſláchetny kąkol obacży RejZwierc 142v.

Formacje współrdzenne cf 1.PLEĆ.

Cf PLEWIDŁO, PLEWIENIE

MC