[zaloguj się]

[PLOTARZ sb m

Fleksja

N sg plotårz.

stp, Cn brak, Linde XVI w.

Mężczyzna mówiący głupstwa, rzeczy zmyślone:

W połączeniu szeregowym: Ták ſie ten Plotarz, Błazen, y Kuglarz/ w ſwoim kuńſtowaniu kocha; iáko Pijánicá, w zbytnim pićiu/ á Cudzołożnik, w nieczyſtoſci HerbNauka i2 (Linde).

Synonimy cf PLOTKARZ.

Cf [PLETOMOWCA], PLOTKA, PLOTKARZ]

KW