»plotki broić (a. nabroić plotek)« [szyk zmienny] (3): Ales mi iuż myſl rozdwoyl Stych plotek czos tu nabroyl. RejKup e6, g5v, x4.

»za plotki mieć, stać« [szyk zmienny] (3:1): RejZwierc 5v; SkarŻyw 270; Zá plotki to ſtoi v nas Co ty Mária powiádaſz. O páńſkim dźiś zmartwychwſtániu. MWilkHist 13; ReszPrz 22.

»plotki pleść (a. plotek napleść)« (2): Pijze ſobie wlawſchy zapiecz Atych plotek wieczey niepliecz. RejKup c7v; CzechEp 260; [rádcżey wolą ſzcżyre plotki pleść/ niżli ſzcżyrą á proſtą prawdę iáśnie wyznáć. PiotrGonTrzech 9v].

»plotki stroić« (2): Acz to każdemu mądremu właſnie tak przyſtoi Szukać kto by praw dę [!] mowił a kto plotki ſtroi RejJóz H6, A7v.

»w plotki się wda(wa)ć« (3): RejKup bb6v; A ſpráwuy ſie rozumem/ á nie dáy ſie zwodzić/ Bo iáko ſie w plotki wdaſz będzyeć bárzo ſzkodzić. RejWiz 29, 6v.

»plotkom wierzyć« (3): Ale iáko oni [Żydzi] zwykli/ á s przyrodzenia to máią/ plotkom więcey wierzyć niż prawdźiwemu piſmu BielKron 464v, 462v; CzechEp 122.

»w plotki wprawić« = ośmieszyć (1): Páni nieſławy wieczney nábáwiłá Głupiego Krolá, y w plotki wpráwiłá. KlonKr C2.

»plotki zmyślać« (1): Acżkolwiek więc poſpolićie ledá plotki zmyśláią [nugas comminiscuntur] o roznośći nieprawdy á fáłſzu zádánego ModrzBaz 60v.

»plotki pletliwe« (1): Ktemu y to nie krzecży zádawáć komu niewſtydliwą twarz: á ſámemu ſię niewſtydźić piſáć tákie plotki pletliwe CzechEp 395.

»plotki wymyślone« [szyk 2:1] (3): RejAp 87v; RejZwierc 173; co pobożny y wierny chwalcá Boży z ſámego ſłowá Bożego procż plotek wymyślonych łácno poznáć może. CzechEp 212.

»baśni, (a, i) plotki« [szyk 2:1] (3): RejKup Iv; Ze chociaż ſie to báśni á plotki im zdádzą/ Wſzákoż młodym cżytáiąc iſcie nie záwádzą. HistLan F4v; CzechEp 122. [Ponadto w połączeniach szeregowych 3 r.]

»plotki i fabuły Ezopowe« (1):iuż by ią [Ewanieliją] wplotki y fabuły Ezopowe/ by nie kośćioł święty Rzymſki/ obroćili [heretykowie]. SkarŻyw A4.

»plotki i (a) fałsze (a. fałeszne nauki)« [szyk 1:1] (2): nigdy wiernemu nie záwádzą plotki a fáłefzne náuki/ gdy pozna prawdę ſłowá Bożego LubPs bb3 marg; A iż do tego heretickie fałfze y plotki ich brzydliwe przyſzły/ iż twierdzić [...] śmieią: iakoby y duſzá z ćiáłem vmieráć miałá SkarŻyw A4.

»nie plotki ani matanina« (1): Wyłożyłem tymi cżaſi Problemata, to ieſt gadki, Nie plotki ani mataninę, ale opowiadanie przycżyn rzeci rozmaitich GlabGad A3.

»plotki a pośmiechy« (1): A gdy też iáka plotká przydzye/ chociaż ſie powieda od Páná iákiego/ á nie ma nic pewnego od niego/ tákże też plotkámi a pośmiechy bywa odpráwá iego. RejPos 317v.

»potwarzy i plotki« (1): Niech przeto v ſądu niebędą tákie potwarzy y plotki [calumnia et malicia]. ModrzBaz 98v.

»plotki i (a) wymysły« (8): SeklKat T3; nie máſz tu nic o Alkoránowych Plotkách/ ni o wymysłách płonnych Tálmudowych GrzegRóżn O2; Dayże mi thy kſiąſzki prawdy ſwoiey moy miły Pánie/ á odwiedź mię od inych plotek á wymyſłow ſwiáthá tego. RejAp 88v; RejPos 147, 207; CzechEp 147, 360; do tych cżáſow náſzych Polſká náſzá nie miáłá ſzcżyrey Ewánieliey Páńſkiey: bo acżkolwiek ſztucżkę Ewánieliey cżytáno/ wſzákże/ plotkámi/ y wymyſłámi ludzkiemi/ ludźi zábáwiano NiemObr 15. [Ponadto w połączeniach szeregowych 6 r.]

»plotki i zabobony« (1): Takich przodkow naſſych będziemyli ſie trzymać iako płotu (opuſciwſzy plotki inſze y zabobony) zaiſte nieuſtąpimi w wierze krzeſcianſkiey. BielŻywGlab 9.

»lekki plotka« (1): palcze odſtawaiące od ſiebie znamionuią cżłowieka lekkiego plotkę, nieſtatek y lichotę. GlabGad P2; [Abowiem powiedz mi/ komu nie ieſt przemierzły cżłowiek fałſzywy/ lekki plotká/ przewrotny/ przący tego co raz rzecże/ y ſłowá ſwoie opákuiący? WerReguła 117].

[»plotka niewstydliwy«: O plotko niewſtydliwy/ plecieſz ſam niewieſz co ŁaszczOkulary B2.]

obelż. »plotka rzymski« = duchowny katolicki (1): Biſkup ten był coś zácżął/ s ſtany duchownemi/ Niechciał ſie z nimi zgadzáć/ s plotkámi Rzymſkiemi. RejZwierz 60.

»szalony plotka« (1): V ko^go głowa ieſt wartogłowa, [...] taki bywa ſzałony plotka, łgarz zdradny, o ſobie trzymaiąci, ni ſtatecżny GlabGad M7.