[zaloguj się]
[pdf]

BREDNIA (4) sb f

Teksty nie oznaczają é; (Cn e pochylone); a pochylone.

Fleksja
sg pl
N bredniå
A bredni(e)

sg N bredniå (2). ◊ pl A bredni(e) (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Wymysł, urojenie, niedorzeczność, głupstwo (w polemikach religijnych); fabula Cn (4): Stára to Papieſka brednia/ á bárzo ſłowu Bożemu przećiwna CzechRozm 34; A iż mi chceſz ná żydowſkie brednie odpowiádáć CzechRozm 122, 55; Kto im [księżom] gáni te brednie/ Heretykiem zową KlonWor 47.

Synonimy: bajka, baśń, gadka, łgarstwo, plotka, powieść, wymysł.

LZ