« Poprzednie hasło: (GADEK) | Następne hasło: [GADLIWY] » |
GADKA (209) sb f
-d- (206), -t- (3).
gåd- (184), gad- (4); gad- OpecŻyw, BudBib; gåd-: gad- BierEz (18 : 1), Mącz (17 : 1); końcowe a jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | gådka | gådki |
G | gådki | gådek |
D | gådce | gådkåm |
A | gådkę | gådki |
I | gådką | gådkami |
L | gådce | gådkach |
sg N gådka (47). ◊ G gådki (14). ◊ D gådce (4). ◊ A gådkę (45). ◊ I gådką (4). ◊ L gådce (3). ◊ pl N gådki (13). ◊ G gådek (23). ◊ D gådkåm (2). ◊ A gådki (40). ◊ I gådkami (7); -ami (6), -åmi (1); -ami :-åmi CzechRozm (1 : 1). ◊ L gådkach (7).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI — XIX w.
W charakterystycznych połączeniach: gadka dziwna (3), pokryta, prorocka (proroka) (2), rozmaita, śmieszna, trudna (2), węzłowata, zwikłana, żartowna.
»gadkę, gadce (po)rozumieć; przez gadkę rozumie się« (1 : 1; 1): Ezop dáleko w kąćie ſtał/ Hnet tey gadce porozumiał BierEz C3v, F3; A gdy iuż nádchodził ſiodmy dzień/ rzekli do żony Sámſonowey: Lágodnie zleguy mężá twego/ á námow go żeć powie co ſie przez tę gadkę rozumie [ut indicet tibi quid significet problema]. Leop Iudic 14/15.
»powiedzieć gadkę; gadka powiedziana« = zadać zagadkę [szyk zmienny] (3; 1): BielŻyw 60; Powiedzże nam tę gadkę [Aenigmatice loquere aenigma tuum) á będźiem iey ſłucháć. BibRadz Iudic 14/13; Táiemnice ſkrytych przypowieśći zrozumie/ á będzie ſię obierał w gadkách przez podobieńſtwá powiedziánych [et in absconditis parabolarum conversabiturVulg] BibRadz Eccli 39/3; KochPs 114.
»powiedzieć gadkę, odpowiedzieć k gadce« = podać rozwiązanie zagadki (3 : 1): Nienawidziſz thy y nie miłuieſz mię: że mi nie chceſz powiedzieć gadki tey/ ktorąś zádał ſynom ludu moiego [idcirco problema, quod proposuisti filiis populi mei, non vis mihi exponere] Leop Iudic 14/16; BibRadz Iudic 14/15; BielKron 52; HistRzym 24 v.
»gadkę przyjąć, wziąć« (1 : 1): BierEz F3v; A ktożkolwiek od Krolá gadkę przyiął/ á niezgadłby iey/ tedy gárdło ſtráćił HistRzym 8v.
»gadki pytać« [szyk zmienny] (2): BierEz D3v; Przetoż miły bráćie iuż idź/á nie pytay więcey tákowyeh gadek odemnie. HistRzym 95.
»gadkę rozwiązać« (1): A niemogli przez trzy dni gadki tey doiść á rozwiązáć [propositione solvere] Leop Iudic 14/14.
»gadkę składać, wynaleźć, wymyślać« (1 : 1 : 1): A y gadek wiele ſkładał/ Ktore Krol innym Krolom ſłał BierEz F3; BielŻyw 17; BierRozm 8.
»gadkę trafić« [szyk zmienny] (2): Byſćie byli nie oráli ćielicą moią nie tráfilibyſćie byli gadki moiey [non invenissetis aenigma meum]. BibRadz Iudic 14/18; BielKron 52.
»gadkę wyłożyć (a. wykładać)« [szyk zmienny] (7): Tedy Apollon wykłádał gadkę rzekąc. Swe ćiáło ieſz/ á ſwą krew pijeſz/ To ieſth że ſwey corki pożywaſz/ ienż ieſt twe ćiáło/ y twa krew. HistRzym 9v, 10 [3 r.], 24v, 25; KochPs 72.
»(za)da(wa)ć gadkę« [szyk zmienny] (15): BierEz C3v, F3; Do kthorych rzekł Sámſon/ Zádam wam teraz gadkę [Aenigmatice loquor nunc vobis aenigma] BibRadz Iudic 14/12; Iozefus piſze/ iż then obyczay był miedzy onymi ludźmi zadáwáć ſobie gadki áby ſie im rozum oſtrzył w wypráwowániu ich/ co ſie theż dźiało miedzy Sálomonem y Hirámem krolem Tyrſkiem. BibRadz I 143d marg, Iudic 14/16; BielKron 51v [2 r.], 71, 87v; Exordiri argntias, Począć gádki nieyákie zádáwáć. Mącz 268a, 408a; HistRzym 9v, 24, 25; RejZwierc 204v.
»gadkę (za)gadać« (2): Drugi tę gadkę zágadał/ Kośćioł wielki niektory ſtał: W ktorym pośrzod ſtał ſłup prośćie/ Trzymáiąc ſam miaſt dwánaśćie. BierEz G3, G3.
»gadkę, gadce zgadnąć (a. zgadać, a. zgodzić, a. ugodzić)« [szyk zmienny] (13 : 1): Xántus chcąc tę rzecż ogrodzić/ Iż gadce nieumiał zgodzić: [...] Ná Ezopá to iął ſkłádáć. BierEz Cv, F3; Wſtąpił tedy Duch Páńſki w Sámſoná/ y ſſedł do Aſchálon/ y zábił tám trzydzieśći męzow: ktore złupiwſſy z odzienia ich/ dał thym kthorzy mu gadkę zgádnęli [qui problema solverant] Leop Iudic 14/19; BibRadz Iudic 14/14, 19; Aperire aenigma, Trudną zwikłáną gadkę zgádnąć. Mącz 278d, 260b, 408a [2 r.]; Apollonie/ gadkiś nieugodził/ á przetożeś ſzyię ſtráćił. HistRzym 10, 8v [3 r.], 24v.
»wyprawowanie gadek« (1): Nád to ieſli kto pożąda doſwiadcżenia wiela rzecży/ tedyć tá wie rzecży dawne/ y przyſzłe przepátruie/ chytre mowy y wypráwowánie gádek [et dissolutiones araumentarum Vulg] rozumie BudBib Sap 8/8.
»gadka, (i) przypowieść (a jakoby baśń)« [szyk 3 : 1] (4): Izali ci wſzytcy nie vcżynią o nim gadki y przypowiesći/ á iákoby báśni [parabolam sument, et interpretationem aenigmatum eius]/ mowiąc o nim BibRadz Hab 2/6; Adagium, proverbium, Przipowieść. Gadká. Mącz 3b; KochPs 114; CzahTr E3.
gadka około czego (1): DAwna á poſpolita ieſt przipowieſć miedźi ludzmi, Gdy mowią. Thak trzymaymy iako naſzy przodkowie trzymali. [...] Ale ktorzy ſą przodkowie naſzy około tego gadka ieſt. BielŻywGlab nlb 8.
gadka o kogo, o co (2): Lecż iesli gadká o ſłowo [quaestio est de verbo]/ á (o) nazwiſká zakonu wáſzego pátrzćie ſię ſami. BudNT Act 18/15; ModrzBaz 4.
gadka miedzy kim (3): BielKron 115v marg; Mącz 336a; O Spráwiedliwośći ábo vſpráwiedliwieniu Chrześćijáńſkim wiele gadek ieſt miedzy dźiśieyſzemi SkarKaz 309a.
gadka z kim (4): A szyedzacz przi stholye dway zonych krzeſczyanow myeli gadky zyednym Zidem o wyerze LibMal 1554/190; GórnDworz Hv, X8; SkarJedn 318.
gadka o kim, o czym (30): Niektorego lepak cżaſu wſcęła ſie była gadka miedzi Allexendrowymi przyiacioły iuż opiłemi o dzieiach Philipa krola oycza Allexendrowego BielŻyw 104, 114; BielŻywGlab nlb 11; GlabGad A5, F4; MiechGlab *3v; Tenże zmyenkę czyniąc/ yáko ſye byłá zruſſyłá myędzy Greki gadká o duchu S. yeſtli yedney iſtnoſci z bogyem oycem y ſynem: piſſe iż przeſtáli wſſyſcy ná tym co vznał koſcyoł Rzymſki. KromRozm III 05, L4v, L5; LibMal 1554/190; Diar 44; GroicPorz b2v, ffv, ff3; RejWiz 133, 147; Perdifficilis et perobscura est quaestio de natura Deorum, Bárzo trudna yeſt gadká o włafnośći bogów. Mącz 336a; SienLek 42v, 108; RejAp 46; GórnDworz C3, V6v; CzechRozm A6v; ModrzBaz 55v; CzechEp 102; WujNT Act 18/15, s. 473 marg, Act 25/19, 1.Tim 6/4; SkarKaz 309a.
W charakterystycznych połączeniach: gadka bluźnierska, chrystyjańska, chytra, głęboka (2), głupia (7), mądra, niećwiczona, niepobożna, niepotrzebna (mniej potrzebna) (4), niepożyteczna, nieprzystojna, nieumiejętna, potworna, prożna (2), przypadła, rozmaita (2), rozumna, szkodliwa, trudna (przytrudniejszym) (5), twarda, wszeteczna, zakonna, zdradliwa, żydowska (8).
»w gadkę zachodzić (a. zajść, a. wchodzić)« [szyk zmienny] (4): A máło ich ná ſwiecie co ſie w tym zgodzili/ Chociay w głębokie gadki o tym záchodzili. RejWiz 133; SienLek 112v; GórnDworz Hv, X8.
»gadki zadawać; gadek zadawanie« (1; 1): Przeto godzi ſie od cżłowieka pocżąć naſze powiadanie y onim gadek zadawanie/ cżemu by on tak był ſtworzon á nie inacey pocżąwſzy od głowy aż do nog. GlabGad A5; SkarKaz 80a.
»problemata, to jest gadki« (1): Wyłożyłem tymi cżaſi Problemata, to ieſt gadki, Nie plotki ani mataninę, ale opowiadanie przycżyn rzeci rozmaitich przyrodzonych GlabGad A3.
»spor i proznomowność, i gadka« (1): Każe mu ſię ſtrzedz ſporow y proznomownośći y głupich gadek zakonnych. WujNT 2.Tim 2 arg.
»pytanie, (i, a, albo) gadka« [szyk 5 : 2] (7): na kołaciey onegdayſzey ſtała ſie gadka j pytanie miedźi niektoremi vcżonymi o rzecżach albo przygodach ktore bywaią w ſtronach połnocnych MiechGlab *3v; Thema, latine propositio, sive propositum, Powieść/ pytánie/ gadká/ ku rozbierániu y diſputowániu wzięta. Mącz 454c, 336a [2 r.], b, 450c; CzechRozm 124v.
»(roz)mowa, (i) gadka« [szyk 2 : 1] (3): ábym od tych chropowátych/ y chroſtáwych wrzodow/ ſproſnych/ obmierzłych/ nie wycudzonych/ głupich/ nikcżemnych/ iádowitych/ záráźliwych/ niezbożnych y duſzy ſzkodliwych gadek y mow ludźi záwiedźione odwiodł. CzechEp 77, 77; Calep 332a.
»gadka i roznica« [szyk 1 : 1] (2): Wſzcżynáły ſię też onych cżáſow rozmáite gadki/ y roznice/ we zborzech Apoſtolſkich NiemObr 42, 42.
»gadka i spor« (2): CzechEp 102; Ieſli kto ináczéy vczy [...] ten pyſzny ieſt/ nic nieumieiący/ ále czwierzący ſię około gadek y ſporow o ſłowiech [circa quaestiones et pugnas verborum] WujNT 1.Tim 6/4.
»swar i gadka« (1): ohydził im nieprzyiaćiel poſłuſzeńſtwá wiáry proſtotę/ y żywotow świętych przykłády y cżytánia: áby ſie na ſwarách y gadkách dwornego wtáiemnicách Boſkich ſzperánia/ zábáwili SkarŻyw A2.
gadka z kim (2): GórnDworz L5v; Acż Pánu tych gadek nigdy z nim nie było potrzebá/ iedno iż thák chciał mieć dla náuki á dla przeſtrzeżenia náſzego RejPos 218.
W charakterystycznych połączeniach: gadka niepodobna, prożna (2), rozmaita, trudna.
»wstępować w gadki« (1): Drudzyć ſwoie niedoſtátki/ Gdy wſtępuią w prozne gatki: Sámi ná ſie wyiawiáią/ Kiedy komu przyganiáią. BierEz P3.
»gadkę zada(wa)ć« = przekazać jakąś treść, stwierdzić coś (2): A thu iey záſię drugą trudnieyſzą á niepodobnieyſzą gadkę zádał: Iż Duch ſwięty wſtąpi do ſercá twoiego RejPos 272; NiemObr 101.
Synonimy: 1. bajka, baśń, fabuła, historyja, powieść, przypowieść, wymysł, zagadka; 2. dyskurs, dysputacyja, dysputowanie, hadrunek, kwestyja, mowa, niezgoda, poswar, poswarek, pytanie, rozmowa, roznica, spor, sprzeczanie się, swar.
Cf GADANIE
MM