[zaloguj się]
[pdf]

HADRUNEK (9) sb m

hadrunek (7), hadrunk (1), hadrunek a. hadrunk (1); hadrunek Mącz (7); hadrunk (1) BielSjem.

-å- (5), -a- (4); -a- RejPos, BielSjem; -å- : -a- Mącz (5 : 2); e jasne.

Fleksja
sg pl
N hadrunek
G hadrunku
A hadrunki

sg N hadrunek (7). ◊ G hadrunku (1). ◊ pl A hadrunki (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (dwa z tych samych przykładów) – XVII w.

Kłótnia, zwada, spór (z niem: haderunge); certamen, concertatio, contentio, eris, iurgium, lis, rixa, velitatio Mącz (9): Concertatio, verbale, Poſwarká Hadrunek Diſputacia. Mącz 49d; Iurgia et rixas committere, Zwádę y hádrunki nápocząć. Mącz 225d, 108a, 195c, 357a, 461b, 478b; Ták z Krolem iák z Sláchćicem wielki hádrunk bywa/ Nie iednemu tákowa gránicá teſkliwa. BielSjem 19.

W połączeniu szeregowym (1): gdy záſię będzyeſz miłował bliźniego ſwoiego/ iuż żádney zwády/ iuż żadnego hádrunku/ iuż żadnego kłopotu/ ſądu/ trudnośći/ nie vżywieſz ſwiátá tego RejPos 222v.

Synonimy: kłotnia, poswarka, spor, swar, zwada.

Cf HADRUNKOWANIE

KN