« Poprzednie hasło: GADAJĄCY SIĘ | Następne hasło: [GADANY] » |
GADANIE (74) sb n
gåd- (65), gad- (2); gåd-: gad- SkarŻyw (9 : 2); -anie (66), -ånie (1) MurzHist; e jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | gådanie | gådaniå |
G | gådaniå | |
D | gådaniu | gådani(a)m |
A | gådani(e) | gådaniå |
I | gådani(e)m, gådanim | |
L | gådaniu |
sg N gådanie (20); -e (1), -(e) (19). ◊ G gådaniå (14); -å (13), -(a) (1). ◊ D gådaniu (6). ◊ A gådani(e) (14). ◊ I gådani(e)m (3), gådanim (1); -(e)m DiarDop, CzechEp; -(e)m : -im SkarŻyw (1 : 1). ◊ L gådaniu (9). ◊ pl N gådaniå (4). ◊ D gådani(a)m (1). ◊ A gådaniå (2); -å (1) BierEz; -a (1) MurzHist.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
gadanie kogo z kim (1): myſląc cobych miał ták krotofilnego náprzod wybiyáć Wźiąłem przed ſię śmieſſnego á krotofilnego Marchołtá gadánie z Salomonem March1Wiet Av.
gadanie ku komu (1): Widząc Ezop ſwe ſkonánie/ Tákowe k nim miał gadánie: Gdy źwierzętá pokoy miáły/ A ſpołem ieſzcże mieſzkáły. Myſz żáby bárzo prośiłá/ By z nią ná wiecżerzy byłá BierEz G4v.
gadanie kogo [w tym kogo z kim (3)] (6): BielKron 204v marg, 205; SkarŻyw 436 marg, 545; Gadánie vczniow Ianowych z Zydy o oczyśćieniu. WujNT Ioann 3 arg, Ioann 3/25.
gadanie około czego (3): A gdy było ná Seymie/ trzy dni było gadánie około tych Artykułow BielKron 200; SkarJedn 76; WujNT Ioann 3/25.
gadanie przećiwko komu (1): Tego dowodu Zbáwiciel náſz vżywał/ kiedy przećiwko Sáduceuſom gadánie cżyniąc/ z nieśmiertelnośći duſz/ ćiał zmartwychwſtánie pokazał. KuczbKat 90.
gadanie o co (3): łákomſtwá/ ſwary/ zazdrośći/ powſtawáły miedzy nimi/ á co gorſzego dworne gadánia o wiáry BielKron 155, Kkkk4; SkarJedn 275.
gadanie miedzy kim (1): WujJudConf 66 cf »niezgoda i gadanie«.
gadanie z kim (8): Káietan niewdawáiąc ſie ſnim w gadánie vpominał go áby odwołał co przećiw Papieſkim odpuſtom piſał BielKron 194, 195, 195v; RejAp 33; SkarŻyw 390, 436; WujNT loann 3 arg, 25.
gadanie o czym (7): KromRozm I N2 marg; bo co już raz na conciliach postanowiono, nie chcą IchM tego w żadną wątpliwość gadaniem o tym przywodzić, DiarDop 100; GliczKsiąż 65v; RejPos 194, 280; CzechRozm kt; WujNT Ioann 3 arg.
gadanie w czym [= o czym] (2): BielKron 205; Wyrwał ſie iákiś rzecżnik/ Státutem ſzermował/ Gadánie w świętym piſmie záraz záhámował: Mowięcy/ co wam potym/ że o tym mowićie/ Zadnego ná ſwą wiárę tu nie náwroćićie. BielSen 9.
W charakterystycznych połączeniach: gadanie bezpieczne, długie (3), dworne (dworskie) (3), niczemne, potępione,rozmaite, smieszne, wielkie, żakowskie; gadanie czynić (3), mieć, stroić; przestać gadania; wdawać się w gadanie.
»dysputowanie (a. dysputacyja), (a, albo, i, to jest) gadanie« [szyk 5 : 2] (7): Cornua disputationis alicuius commovere, Rozgniewáć/ álbo nágábáć kogo ku diſputowániu á gadániu. Mącz 65d, 84c, 333b; A nie poſyłam/ powiáda/ poſłow na dyſputácyą y gadánie/ iedno ná przyięćie tego wſzytkiego/ co Papieſz około wiáry poſtánowi. SkarJedn 311, 251, 365; Aryſtoteles vważnie mądrośći one ſwe rozdźięláiąc/ ná dyſputowánia álbo gadánia lubtylność/ ná oſtre w przyrodzone rzecży wglądániá/ y przycżyny ich náznácżánia/ goſpodárſtwem obycżáie dobre/ y rządy w Rzecżypoſpolitey záwárł GostGospSieb +3.
»gadanie, kwestyja« (1): Gdzieſz tu pociechá ſumnienia s tey náuki/ gdzie ſą tákie gadánia queſtie SarnUzn H6v.
»niezgoda i gadanie« (1): IŻ tá rzecż w kośćiele Powſzechnym wielkie záwſze cżyniłá miedzy doktory niezgodj y gadánia WujJudConf 66.
»pisanie, gadanie« (1): Czemuż ye [pisma Starego Zakonu] czytáyą/ álbo wpiſányu/ gadányu/ y ná kazányu we wſſem krzeſciyáńſtwye zá dowod ku wyelu rzeczam przywodzą? KromRozm II i2v.
»gadanie i poswark(a)« (1): powſtawáyą wyęc o tem gadánya y nyeyákye poſwarki/ w ktorych ſie wſpyeráyąc wywiaduyą/ coby lepſſego było/ yeſli gdiby ſyná ocyec do ſzkoły vcżyć dał/ cżyli gdiby do rzemyęsniká w rzemyęſlo przykazał. GliczKsiąż G5v.
»pytanie a gadanie« (1): Thu obácż iż Pan tho okázáć racżył/ iż dworſkiego á beſpiecżnego pytánia á gadánia o táiemniczach ſwoich á o ſpráwach ſwoich nigdy nie rad widzi RejPos 280.
»gadanie, (a, abo, vel) rozmawianie (a. rozmowa)« (5): BartBydg 92; Mącz 84c, 333b; SkarJedn 314; á iż ſłowy poſtępowáć trzebá/ á gadániem ábo rozmową walcżyć/ ábyſmy niemieli zmyślonych Kátolikow/ ktoreſmy ználi być iáwnymi Heretykámi CzechEp 40.
»nie słowo ani gadanie« (1): mądra proſtotá ich nie ſłowy áni gadániem: ále oſtrośćią pokuty ná wzor świętych do niebá ſie ćiſnęłá. SkarŻyw A2.
»słuchanie takież gadanie« (1): Zwinglius iuż nágotował/ Queſty álbo themá 67 wſzytkim ku ſłuchániu takież gadániu. BielKron 198v.
»spor i gadanie« (1): Tylo o pierwſzy Grekowie ſpor y gadánie cżynili/ to ieſt/ o pochodzenie Ducha S. SkarJedn 275.
gadanie z kim (3): Gadánie z białą płćią oſtrożne iſz twarzy ich nigdy niewidział. SkarŻyw 292 marg; Zá plotki to ſtoi v nas Co ty Mária powiádaſz. O páńſkim dźiś zmartwychwſtániu. Y o wáſzym z nim gadániu. MWilkHist 13. Cf »z sobą gadanie«.
Synonimy: 2. praktykowanie, proroctwo, wrożenie; 3. dyskurs, dysputacyja, dysputowanie, hadrunek, kwestyja, mowa, niezgoda, poswar, poswarek, pytanie, roznica, rozważanie, spor, sprzeczanie się, swar; 4. mowienie, rozmawianie, rozmowa.
MM