| « Poprzednie hasło: PŁACON | Następne hasło: PŁACYWAĆ » |
PŁACONY (69) part praet impf
płacony (48), płacon (20), płacony a. płacon (1).
a jasne. ◊ W formach złożonych o jasne. ◊ W formach niezłożonych: -ón, -ona, -ono.
| sg | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m | N | płacón | f | N | płacona, płaconå, płacon(a) | n | N | płacono, płaconé |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | subst | płaconé |
sg m N (praed) płacón (4). ◊ f N (praed) płacona (10), płaconå (5), płacon(a) (1); -a GroicPorz; -å ModrzBaz; -a : -å UstPraw (1:1), SarnStat (8:3). ◊ n N (praed) płacono (6), płaconé (6); -o UstPraw, SkarŻyw; -o : -é SarnStat (4:6). ◊ pl N subst płaconé (37); -é (32), -(e) (5).
Składnia dopełnienia sprawcy: płacon(y) od kogo (5), przez kogo (4); od kogo Modrz; od kogo : przez kogo SarnStat (4:4).
Sł stp s.v. płacić, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej podanych przykładów) s.v. płacić.
płacony od czego (2): od pámiętnégo wedle ſtárych Státuów téż cztéry groſze niech będą płáconé. SarnStat 819, 818.
płacony z czego (1): długi bráterſkié z ſpólnych dóbr máią bydź płáconé. SarnStat 592.
płacon(y) komu (15): Máć zábita ma być ſynowi płáconá choćiaby był Bękart. UstPraw D3v; ModrzBaz 123; Nie wypoſázonéy białéygłowie trzydzieśći grzywien bywáią płáconé. SarnStat 632, 63, 187, 188, 197, 349 (14).
płacony po czemu (1): Korzenié po czemu płáconé bydz ma, y iáko droga kwartá winá. SarnStat 273.
płacony za co (3): tylko zá Dekrét rzeczy głownéy niech będźie pámiętné płáconé. SarnStat 797, 819, 825.
płacon(y) czym (8): człowiek/ [...] národu Szlácheckiego czći ieſt y poważenia godny/ [...] prżeto płácon nie ma bydź żadnem ná świećie złotem [o karze za mężobójstwo]. GórnRozm E4v. Cf »pieniądzmi, monetą, myńcą płacony«.
W połączeniu z rzeczownikiem określającym rodzaj zobowiązania pieniężnego (19): Porádlne thák ma być płácono w káżdym powiećie od łanu dwá groſzá UstPraw Gv; ſakry od Papieżá odpuſzcżone/ iuż y Rzecżypoſpolitey niemiáły być płácone ModrzBaz 123; SarnStat 7, 197, 188 [2 r.], 349, 352 (17).
W charakterystycznych połączeniach: płacone(-y, -a) cło, czynsz (2), dziesięcina (3), kontrowersyja, myto (2), pamiętne (2), podatek (2), podymne (3), poradlne, prowent, rany (2), rzecz, sakra, salaryja, sol, suma (2), wina (2), zasługa, żołd; płacony drożej, wedle przywilejów, na czas naznaczony, na wieki (2).
»gardła są płacone« (1): niechay im [ludziom pospolitym] nie będźie przydána tá wielka á ze wſzech naſrożſza nędzá/ áby ich gárdłá tą trochą pieniędzy były płácone [ut eorum caedes tantula mercede redimantur] ModrzBaz 80.
»głowa płacona jest (a. była, a. być ma)« = caput est solvendum a. solvi debet, pro capite dare est consuetum JanStat [szyk zmienny] (5): Gdzyeby kto zá Sláchcicá ſię miał nie będąc iem á był zábit/ tákowego głowá gdy ſię to Scrutinium okaże płácona być niema UstPraw K2; głowá chłopſka tylko dźieśiąćią grzywien pieniędzy náſzych od Sláchćicá płácona byłá. ModrzBaz 27v; GórnRozm E3v; SarnStat 239, 643.
»wina ma (a. powinna, a. zwykła) być płacona« = poena debetur, poena solvi solita JanStat (9): Winá Burgrábſka wedle Práwá/ ma być płáconá w ſzeſć Niedźiel GroicPorz k2v; SarnStat 252, 491, 581, 752 [2 r.], 824 (8).
»sowicie, szczodrze płacony« (1:1): zaſlugi/ ták záwdy máią być ſzcżodrze pláczone GórnDworz Hh7; RAny Szlácheckié máią bydź ſowićie płáconé SarnStat 622.
Cf PŁACIĆ
DDJ