Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PŁYT

Następne hasło: PŁYTNICA (?) »

PŁYTKI (5) ai

Fleksja

sg
m	N		f	N		n	N	płytki(e)
	G			G			G	płytki(e)go
	A	płytkiégo		A	płytką		A	płytki(e)go

sg m A płytkiégo (1). ◊ f A płytką (1). ◊ n N płytki(e) (1). ◊ G płytki(e)go (1). ◊ A płytki(e)go (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia

1. O naczyniach: mający małą głębokość (niewielką odległość od dna do górnej krawędzi), zbliżony kształtem do płaskiego (3)
2. Płaski i mający niewielką grubość (2)

1. O naczyniach: mający małą głębokość (niewielką odległość od dna do górnej krawędzi), zbliżony kształtem do płaskiego (3): Tedy liſzká krup náwárzyłá/ A rzadko ie vcżyniłá: Ná płytką miſę wylałá/ A przed ſwego gośćiá dáłá. BierEz N3; ale to wiedz iż to nacżynie gdzie będą moknęły ty rzecży w małmazijey/ ma być nie wyſokie ale ſzyrokie y płytkie FalZioł V 70, II 3a.

2. Płaski i mający niewielką grubość (2): trudno ieſt chćiwym Rybitwom w przezroczyſtéy wodźie/ vłowić chytrégo y płytkiégo węgorzá OrzQuin C2; gdy koń ieſt płythkiego kopytá/ á ná ſtaniu ſuchym ſtoj/ thedy ſye mu zſycha SienLek 176.

Synonimy: 1. miałki, niegłęboki; 2. cienki.

Cf [PŁYSTY]