CIENKI (248) ai
cienki (234), cieńki (13), cianki (1); cieńki Oczko (2); cianki RejKup; cienki : cieńki FalZioł (55 : 4), Mącz (30 : 3), GórnDworz (1 : 1), GostGosp (3 : 1), KlonFlis (1 : 1), ZbylPrzyg (3 : 1).
-e- (246), -ę- (2).
e jasne.
comp i sup (17 + 1) (nåi)cieńszy (9), cienszy (7), cienczejszy (2); (nåi)cieńszy GórnDworz, Oczko (2), KlonFlis, ZbylPrzyg; cienszy SienLek, Strum, Calep; cieńszy : cienszy : cienczejszy FalZioł (3 : 2 : -), GlabGad (- : 2 : 1), Mącz (1 : - : 1).
Fleksja
sg |
m | N | cienki, cienszy |
f | N | cienkå, nåjcieńszå, cienk(a) |
n | N | cienki(e), cienki(e), ciensz(e) |
G | cienkiégo, cieńszégo |
G | cienkiéj, cieńszéj |
G | cienki(e)go |
D | cienszému |
D | |
D | |
A | cienki |
A | cienką, cieńszą |
A | cienkie |
I | cienkim |
I | cienką |
I | cienkim, cienki(e)m |
L | cienkim |
L | cienkiéj, cienki |
L | |
pl |
N |
m pers |
ciency |
subst |
cienki(e), ciensz(e) |
G |
cienkich |
A |
subst |
cienkié, cienszé |
I |
f |
cienki(e)mi, cienkimi |
L |
cienkich, cienszych |
sg m N cienki, cienszy (38). ◊ G cienkiégo, cieńszégo (9); -égo (6), -(e)go (3). ◊ D cienszému (1). ◊ A cienki (11). ◊ I cienkim (2). ◊ L cienkim (4). ◊ f N cienkå, nåjcieńszå (15), cienk(a) (20). ◊ G cienkiéj, cieńszéj (12); -éj (2), -(e)j (10). ◊ A cienką, cieńszą (24). ◊ I cienką (5). ◊ L cienkiéj (12), cienki (1) HistRzym; -éj (1), -(e)j (11). ◊ n N cienki(e) (8). ◊ G cienki(e)go (5). ◊ A cienkie (6); -e (2), -e (4). ◊ I cienkim (2) BielKron, SienLek, cienki(e)m (2) RejZwierc, WisznTr. ◊ pl N m pers ciency (1). subst cienki(e), ciensz(e) (18). ◊ G cienkich (14). ◊ A subst cienkié, cienszé (27); -é (1), -(e) (26). ◊ I f cienki(e)mi (2) FalZioł, SkarŻyw, cienkimi (1) GórnDworz. ◊ L cienkich, cienszych (6). ◊ sg n a. pl subst N cienki(e), ciensz(e) (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVIII w.
Znaczenia
- 1. Mający niewielki przekrój poprzeczny; niegruby, szczupły, chudy, wąski, wysmukły, drobny, płaski, wydłużony, delikatny
(211)
- 2. O substancjach płynnych: rzadki, wodnisty, niezawiesisty
(24)
- 3. O pulsie: słaby
(5)
- 4. O głosie: wysoki
(5)
- 5. O cechach fonetycznych głosek
(3)
1.
Mający niewielki przekrój poprzeczny; niegruby, szczupły, chudy, wąski, wysmukły, drobny, płaski, wydłużony, delikatny;
tenuis Mącz, Calag, Calep, Cn; exilis Mącz, Calag, Cn; gracilis, praetener, praetenuis Mącz, Calep, Cn; petilus, tener Mącz, Cn; iunceus, lentus, macer, molliculus, mollis, pertenuis, pressus Mącz; extenuatus Calep; crocotilus, crotilus, gracilentus, perexilis, pergracilis, procerus, substrictus, trichinus Cn (211):
Insitium, cyenka kyelbasza BartBydg 75;
Flſtula paſtoris ieſt podobna pſiemu ięzikowi [...] korzenie cienkie iako Cżemierzycza to ziele ma FalZioł I 55b;
á ieſt rzecż miękka ktora ieſt łaczna ku rozwiedzieniu na cieńkie blaſzki iakoby pargamin FalZioł III 34d;
potym to ſchoway w ſklankę: czoby z cienką ſziją, á zaley woſkiem aby tam wiatr niedoſzedł. FalZioł V 102,
I 76b,
109c,
113d,
115a,
145a (
15);
Bowiem ono podobienſtwo twarzy w zrzadle oglądane [...] tilko ſie okazuie iakoby mgła nieiaka barzo cienka GlabGad B7,
C8,
E3v,
H8v;
LubPs S6; A gdy byś offiárował offiárę piecżoną wpiecu: z białey mąki/ tho ieſt/ chleby bez kwáſu pokropione oleiem/ y ćienkie płácki przáſne oleiem pomázáne. Leop Lev 2/4,
8/26,
Num 6/19;
BielKron 451;
Gracilis liber, Cienkie xięgi gdzie máło pápiru. Mącz 147c,
26d [2 r.],
33d,
177d,
188d,
202c (
14);
ále ieſli będźie Skok ćienki/ á iákoby czym ćienkim w pálce bił SienLek 24;
ku ćienſzému końcu rózgę ſkrob' SienLek 157v;
vſtruż z mydłá ćienki czopek SienLek 173v,
72v,
148v;
A ieſtechmy bárzo podobni ku onym ſprochniáłym ſciánam/ ktore bywáią po wirzchu kęs owym cienkiem málárſkim złotem powlecżone RejZwierc 19v,
166v;
BietSpr 17;
A ná to téż miéy báczność/ żebyś kazał żłób robić od cienkiégo kóńcá im dáléy tym ſzérzéy áż do kóńcá. Strum G4v;
Y ná tho pámiętay/ ábyś obracał żłób ćienkim kóńcem do Stáwu Strum H,
B2v,
Gv [2 r.],
G4v,
H,
H2v,
M3v;
Calag 135b;
kazał mu zá páznokćie ćienkie trzaſki zabijáć. SkarŻyw 441;
WisznTr 33 [2 r.];
Calep 294b,
460b,
841b,
842a;
GostGosp 164 [2 r.];
Pan Górnicki [...] chce bowiém áby to /ć/ z ćienką kréſką, było ták znáczoné JanNKar Ev,
E2,
E3.
W charakterystycznych połączeniach: cienka(-i) blacha (2), blaszka (2), cyrkuł (3), koniec (8), kreska (3), księga, lod, piszczałkα, placek (3), skiba, sznurek.
Zwrot: »od cienkiego końca począć« [w tym: z elipsą czasownika (1)] = wykonywać coś powoli, stopniowo [szyk zmienny] (3): Ale iż ſam przez ſię ieſzcże był w dziećińſtwie ſwoim żadnego dziwu Boſtwá ſwego okazáć nie racżył [...] niechciał tego od cienkiego końcá pocżąć/ y niechciał tego miedzy dziećmi iáko dziecię okázowáć RejPos 38v; A w nię záśiadáiąc/ niechay od końcá ćieńſzégo pocznie: piérwéy ráno niech godźin półtory śiedźi/ w wieczór tákże/ názáiutrz trochę więcéy Oczko 27; Przy czym (ácz tho od ćieńſzego końcá) áby śie téż y tego mieyſcá vżaliwſzy/ Cieplice ochędożyć Oczko A4.
Szeregi: »cienki, nie miąższy« (
1):
Clrcul blady na wirzchu vriny/ á k temu cienki/ nie miąſſzy. Znamionuie bolenie głowy FalZioł V 7v.
»cienki a (nie)długi« [szyk 1 : 1] (2): wtory rodzay thego ziela ma gałąſkhi barzo długie á cienkie FalZioł I 37a, I 107c.
»mały a (i) cienki« [szyk 3 : 1] (4): á głowki y ſiemię podobne głowacżowi/ Ale mnieyſze y cienſze głowki ſą. FalZioł I 64c, I 109a, 116c; Mącz 34b.
»podługowaty a cienki« (1): ktori plaſtrzyk ma być podługowaty á cienki, iakoby napodobieńſtwo knotu FalZioł V 107.
W przen (1): Pirwey w cienką piſzcżałkę Máro Bukoliká/ Spiewał StryjWjaz A2v.
a.
O ludziach, zwierzętach i częściach ich ciała: chudy, szczupły, wysmukły, wiotki, delikatny (58):
Inácżey z tąd niewynidzieſz/ Aże záſie ćienka będzieſz. BierEz I2;
PatKaz III 119v;
potrzeba aby Mamka miała pierſi zupełne y doſtathecżne, Iżeby nie były chude/ albo rozwlekłe/ nie cięnkie/ ani też wielkie FalZioł V 36,
IV 37c,
41b;
Zaſię zwierzęta ciche, gładkie bywaią abo cienkiey ſierſci, iako ſarna zaiąc etc. GlabGad P3,
D3v,
E3v,
F3,
F3v,
M7 (
10);
Bo cziáſná droga donieba A cziankiégo brzucha trzeba. RejKup q3;
RejZwierz 119;
BielKron 264,
357v;
Cauda in tenuitate desinens, Ogón co dáley ku końcowi tym cieńſzy. Mącz 449a,
147c [2 r.],
295a,
302d;
ábowiem rumiáność krewna/ ktora przez ćienką ſkorną płeć przebija/ łatwie od ſłońcá więdnie á w piegi ſye obraca SienLek 78v,
147,
186v,
188;
potrzebá tego było/ żeby ten domek głowá náſzá [...] cienkimi á drobnemi koſthkámi okryta byłá GórnDworz I;
ábowiem naimnieiſzy cżłonek iego naicieńſza żyłká/ nailiſzſza koſtecżká ieſt mu potrzebna. GórnDworz Ll6;
SkarŻyw 195;
BielSjem 21;
Calep 397a.
W charakterystycznych połączeniach: cienki(-a, -e) brzuch, członek (2), gardło (2), goleń, nogi (8), ogon, palce (2), piersi, płeć, ramiona, ręka, sierść, skora (2), szyja (4), uszy, włosy, żywot.
Zestawienie: »cienkie jelito« [szyk 5 : 1] (6): Też wino w ktorym było warzono to ziele/ ieſth dobre ku piciu tym ktorzi miewaią kłocie w cienkich ielitach FalZioł I 31b, ++2c, I 42b, 51a, 54a; Hila, Intestinum tenue [...] quod est minimum. ‒ Czienkie ielito. Calep 482a.
Szeregi: »chudy a cienki« (
1):
Człowiek chudy a ćienki/ ma ſye tuczyc SienLek 4v.
»długi a cienki« [szyk 3 : 2] (5): FalZioł IV 42b; Cżemu goleni ſą cienkie á długie. GlabGad F3, O8v, P2; SienLek 187.
»cienki, (a, i) mały (a. maluczki)« [szyk 2 : 2] (4): Vſzi barzo małe á cienkie iakoby v małpy zna. cżłowieka chytrego GlabGad O7v; Homines paululi et graciles, Máluczcy ludźie y ciency. Mącz 285a, 449a [2 r.].
»miąższy albo cienki« (1): GArdło białe choć miąſſze albo cienkie vkazuie cżłowieka chełpliwego GlabGad O8.
»podługowaty a cienki« (1): Pristis, Nieyáky rodzay morskich ryb podługowátych á cienkich Mącz 322d.
»cienki, (i, a) subtelny« [szyk 5 : 1] (6): CZerta ieſth riba biała Luſkę ma naſobie cienką y ſubthelną FalZioł IV 43b; GlabGad O8v, P7; Mącz 177d, 448c; Calep 1055a.
»cienki a suchy« (1): zaſię cienkie ramiona maiąci á ſuche, też mgłego bywaią przyrodzenia GlabGad P.
b.
O niciach i tkaninach (65):
Oſtatecżnie trzeba ie otrzeć y zagrzać pieluſzkami cienkiemi pierwiey gich przyogniu zagrzawſzi FalZioł V 35v,
II 20c,
V 69v;
BielŻyw 12;
Item w Goląmbynye parobku malynowemv ſuknya ſcharą y ſcharſtuch czyenky vkradl LibMal 1545/108v,
1544/87;
MIedzy ſery ſmiotankę ná ſtoł poſtáwiono/ W cienką chuſtkę że nieznáć z wirzchu vwiniono. RejFig Cc7v;
Rencznikow Colenſkich czienkich Pannam do vczierania reką 12 WyprKr 115,
113v,
115;
BibRadz Ex 39/3;
BielKron 346v;
Mącz 229d,
449a;
SienLek 55,
64v,
68v,
109v,
111 (
8);
ReszPrz 6;
GostGosp 114;
Zrzuć tę przykrą żáłobę/ pozwalam ia tobie/ Okryi ćienkim rąbeczkiem czarną głowkę ſobie. ZbylPrzyg B3,
A2,
Bv.
W charakterystycznych połączeniach: cienki(-a) atłas, chust(k)a (11), obrus, pajęczynka, pieluszka, przędza (3), rąbe(cze)k (2), ręcznik (2), sukno, wełna (2).
Wyrażenia: »koszula cienka« [
szyk 3 :
2] (
5):
LibMal 1544/86v,
87;
koſzule ná ſobie pomáca/ koſzulá ćienka WerGośc 245,
245;
ZbylPrzyg B3.
»len cienki« = byssus PolAnt (3):Nábiorą złotá/ Hiácyntu/ ſzárłatu/ iedwabiu czerwonego/ lnu ćienkiego. BibRadz Ex 28/5, 35/6, 23.
»cienka nić« [szyk 4 : 2] (3):RejWiz 145v; Mącz 236c; A gdyż był poſádzon ná on ſtolec/ kazał vwiężáć [!] oſtry miecż nád iego głową ná ćienki nići. HistRzym 94; Strum B3; SkarŻyw 273; KlonFlis E3v.
»płotno cienkie« [szyk 9 : 2] (11): Item wyanykowye dworcze ſvknyą [...] vkradl y ſchath byallich kylko y plothna czienkiego 14 lokieth poprzedal tho y przepiel LibMal 1544/87, 1551/158v; WyprKr 61, 64v; BielKron 286v [3 r.]; Carbaseus — Z czienkiego płotna vrobióny. Calep 164a, 164a; GostGosp 128; ále też nawet ſzárłat/ iedwabne rzecży y płotno bárzo ćienkie drelichowe ſam tkał KlonFlis A2.
»cienka szata« [szyk 1 : 1] (2): Pothym przyſzedſzy do Murzyńskiey ziemie/ oblokł ſie w ſzáty cienkie HistAl A2; Mącz 345c.
Szeregi: »cienki, (a) rzadki« [
szyk 1 :
1] (
2):
Ralla, Genus vestis a raritate dictae, nam rarum facit diminutivum Rallum Rzadka cienka ſzátá. Mącz 345c,
346d.
»cienki a subtylny« (2):Multitia, Piękney ćienkiey á ſubtylney nićy płótno Mącz 236c, 395a.
W przen (9):
Wyrażenie: »na cienkiej nici, na ćienkim włosie« = niepewny, nietrwały (8 : 1): WSzelkie náſze krotofile y roſkoſzy ſwiátá/ ná cienkiey nići záwieſzone ſą nád námi/ á rychło vpadáią z żywoty y ze wſzemi rzecżámi náſzemi. BielKom nlb 3; RejWiz 14, 71; Práwá też Polſkie náſze [...] iáko iuż ná ćienkim włoſye záwiſły. OrzList h4v; RejZwierz 49v, 105v; RejZwierc 64, 217, 226.
c.
O kłosach: chudy, nieurodzajny;
tenuis Vulg, PolAnt (6):
Śiedm kłoſow wyraſtáło z iednego zdzbłá/ pełnych y bárzo pięknych: á druga ſiedm takież z dzbłá iednego ćienkich záráżonych rdzą/ y zwiędłych Leop Gen 41/23,
27;
BielKron 16v.
Szeregi:. »cienki, niepleni« (
2):
Śiedḿ kłoſow wyraſtało zyednego zdzbła pełne y cudne/ a drugich ſiedm cyenkich nyeplenych HistJóz B,
B2.
»szczupły i cienki« (1): A oto ſiedm kłoſow ſzcżupłych y ćienkich/ á wſchodnym wiátrem wyſuſzonych wyraſtáło zá nimi [tenues percussae euro germinabant], BudBib Gen 41/23.
d. O wodzie: płytki (1): Abowiém ná ćienkiéy wodźie/ łatwiéy brónić. Strum L2.
2.
O substancjach płynnych: rzadki, wodnisty, niezawiesisty;
sparsus Mącz; dilutus, fluidus, iureus, iurulentus, iussulentus, liquidus, rarus, sorbilis, subtilis, tenuis Cn (24):
Abowiem ſtarych ludzi vriny ſą cienkie á z żołta blade. FalZioł V [2];
VRina cżirwona, wodnoſci miernie cienkiey/ na wierzchu zaćmiona [...] Taka dwoijſtą tercijanę znamonuie [!] FalZioł V 5,
I 149a,
V [2],
3 [2 r.],
[4],
[4]v [5 r.] (
16).
W charakterystycznych połączeniach: cienka maść, uryna (15), wilkość, wodność (5).
Szeregi: »nie gęsty ale cienki« (
1):
NAprzod Vrina biała iako mleko albo ſerwatka nie gęſta/ ale miernie cienka [...] Vkazuie choremu vpadek znamienity FalZioł V [4]v.
»nie (ani) gruby ale (ani) cienki« [szyk 1 : 1] (2): Też vrina blada miernie/ á wodnoſci niegrubey ale cienkiey. Obphitoſć ſpaloney Koleri, to ieſt Melankolijey vkazuie. FalZioł V 54, 5.
»cienki i (a, ani, albo) subtelny« [szyk 3 : 1] (4): Też maſz wiedzieć iż cżarna vrina nigdy cienka niebywa ani ſubtelna, iedno zawſze gruba á miąſfza FalZioł V [2]v, 3, [4]v, 5.
3. O pulsie: słaby (5): Theż będzieli tępanie cienkie á rychłe/ iakoby kikutem palcza dotykał. Kolerę/ to ieſt iaſną żołć: znamionuie. FalZioł V 12v, 12v; Ale będźieli ſkok leniwy á ćienki: tenći ieſt od Czarney żołći SienLek 24v, 24 [2 r.].
4.
O głosie: wysoki (5):
Cżemu miedźi wſzemi zwierzęti ſamice cienſze głoſi miewaią niżli ſamci (chiba ſamey krowy) GlabGad C8,
C8,
O3v.
Szereg: »cienki a (i) subtelny« [szyk 1 : 1] (2): GlabGad O3v; álbo też w wymawiániu ſłów, iedné ledwie ná tchu człowieczym, drugié ná ſámym bądź ćienkim y ſubtélnym, bądź miązſzym y grubym głośie JanNKar C3.
5.
O cechach fonetycznych głosek (3):
Polaká Láchem tylko ſámá Ruś miánuie. Czy to ieſt iákoby vćinek cáłégo ſłowá/ Polak/ z przewróceniém oſtátniéy litery ćienkiéy w ſwoię hrubą KochCz Bv.
a. Miękki, palatalny (2): ták też y z kréſką ćienkie ś vczynić może/ iáko tu kśiéni JanNKar F4v, E3.
Synonimy: 1. chudy, miękki, niegruby, niemiąższy, niepleni, płytki, spiczasty, subtelny, suchy, szczupły; 2. niegęsty, rzadki.
Cf CIENKONOGI, CIENKOPŁASKI, CIENKOWŁOSY, NIECIENKI
MM