![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: POBACZENIE | Następne hasło: POBACZONY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
POBACZON (4) part praet pass pf
pobaczon (2), pobaczony a. pobaczon (1).
a pochylone; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w po-).
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| f | N | pobåczon(a) | n | N | pobåczono |
sg f N pobåczon(a) (1). ◊ n N (praed) pobåczono (3).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. pobaczyć.
Znaczenia
Stwierdzony, wywnioskowany (4):
pobaczon przez co (1): Abowiem łácnoby káżdy zápomniał przez dawność tę [o Chrystusie] obietnicę/ by nie przez cudze znáki było pobacżono á oznaymiono BielKron 13v.
Fraza: »stąd(że) (a. skądże) może być pobaczon(o)« [w tym: iż (2)] = można wywnioskować, stwierdzić, unde ex his liquet Miech (3): Sthądże może być pobacżona licżba inſzego ludu [ex quo multitudo ceteroque virorum et feminarum poterit aestimari]. MiechGlab 34, 35; Stąd też pobacżono może być/ iż przed potopem Káldeyſkim ięzykiem mowiono BielKron 5v.
Cf POBACZYĆ
KW