« Poprzednie hasło: POBIELANIE | Następne hasło: [POBIELEĆ] » |
POBIELANY (7) part praet pass pf
o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne; teksty nie oznaczają é (Cn e pochylone).
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | f | N | pobielan(a) | |
A | pobielany | A | |||
I | I | pobielaną |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | pobielani |
subst | pobielan(e) | |
G | pobielanych | |
D | pobielanym | |
I | f | pobielanymi |
V | subst | pobielan(e) |
sg m A pobielany (1). ◊ f [N pobielan(a).] ◊ I pobielaną (2). ◊ pl N m pers pobielani (1). subst pobielan(e) (1). ◊ G pobielanych (1). ◊ D pobielanym (1). ◊ [I f pobielanymi. ◊ V subst pobielan(e) (2).]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. pobielić.
»słup pobielany« (1): Złodzieie/ lotrowie/ ſlupy y groby pobieláne/ narod zmiiowy álbo iáſztzorcy KrowObr C3.
»ściana pobielana« = paries dealbatus Vulg [szyk zmienny] (2): A cżemuż ſie Páweł nie ták mśćił/ gdy ono Anániáſzowi przednieyſzemu Ofiárownikowi pomſty od BOgá życżył/ y śćiáną go pobieláną názwał? CzechRozm 243v; WujNT Act 23 arg; [Strach też w oczy puszczają, niech znają Rzymiany [tj. katolików]! Znamy bardzo dobrze was, pobielane ściany. Apolog 60].
Synonim: 2. polewany.
Cf POBIELAĆ
MMk, MP