[zaloguj się]
[pdf]

POBIELAĆ (6) vb impf

o oraz e jasne (Cn e pochylone).

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 pobielåm
3 pobielają

praes 1 sg pobielåm (4). ◊ 3 pl pobielają (2).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w. s.v. pobielić.

Czynić białym; malować na biało; tynkować; albare, dealbare Mącz, Cn; candere, candicare, gypsare Mącz; albarii operis nitore decorare, candefacere, candidare, candificare, creta dealbare, crustare gypso, inalbare, incretare, incrustare (tectorio), inducere (parieti) calcem a. marmor a. tectorium, loricare parietes marmorato a. opere tectorio, ruderare, trulissare Cn (6): Albarium. Pobielánie tá białość ktorą pobieláyą. Mącz 6c; Candico, idem quod Candeo, Bielę/ Pobielam. Mącz 33b; Gypsum, [...] Kretá ktorą tynkuyą sciány. Gypso, Pobielam, tynkuyę. Mącz 150d, 6c, 78c; [Volck Rrrv].

pobielać co czym (1): Peniculum sive penicillum tectorium, Naczinie [= narzędzie] którym mury pobieláyą Mącz 289d.

Synonim: tynkować.

Formacje współrdzenne cf BIELEĆ.

Cf POBIELANIE, POBIELANY

MMk, MP