« Poprzednie hasło: (POBIELIĆ) | Następne hasło: POBIERAĆ » |
POBIELONY (12) part praet pass pf
Oba o oraz e jasne (Cn e pochylone).
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | pobielony | f | N | pobielonå |
D | D | pobielon(e)j | |||
A | A | pobieloną | |||
I | I | pobieloną | |||
V | V | pobielonå |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | pobiel(e)ni |
subst | pobielon(e) |
sg m N pobielony (5). ◊ f N pobielonå (1). ◊ D pobielon(e)j (1). ◊ [A pobieloną.] ◊ I pobieloną (1). ◊ V pobielonå (2). ◊ pl N m pers pobiel(e)ni (1). subst pobielon(e) (1).
Sł stp brak, Cn s.v. tynkowany, Linde bez cytatu s.v. pobielić.
pobielony czym (1): Cretatus – Kretą pobielonij Calep 269b.
W porównaniach (2): iż ono kápłáńſtwo Zydowſkie obłudne y śćienie pobieloney podobne/ miáło iuż być obálone y zepſowáne WujNT 492. Cf »nad śnieg pobielony«.
»nad śnieg pobielony« (1): Thedy nad ſnieg będą pobieleni [nive dealbabuntur] WróbŻołt 67/16.
»ściana pobielona« = paries dealbatus PolAnt, Vulg (3): BibRadz Act 23/3; Tedy rzekł Páweł k niemu: Skarze ćię Bog śćiáno pobielona. WujNT Act 23/3, s. 492.
Synonimy: 1. potynkowany; 2. polewany.
MMk, MP