« Poprzednie hasło: POTYNKOWANIE | Następne hasło: [POTYRAĆ] » |
POTYNKOWANY (6) part praet pass pf
potynkowany (6), [potynkowan], [potynkowany a. potynkowan].
Pierwsze o jasne; -ow- (2), -ów- (1) Mącz (2:1); w formach złożonych a jasne; forma niezłożona z tekstu nie oznaczającego pochyleń.
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | potynkowany, potynkowan | f | N | potynkowanå, potynkowan(a) |
I | I | potynkowaną | |||
L | potynkowanym | L |
pl | ||
---|---|---|
D | potynkowanym | |
A | subst | potynkowan(e) |
sg m N potynkowany (2), [(praed) potynkowan]. ◊ L potynkowanym (1). ◊ f N potynkowanå (1), [potynkowan(a)]. ◊ I potynkowaną (1). ◊ pl [D potynkowanym.] ◊ A subst potynkowan(e) (1).
[Składnia dopełnienia sprawcy: potynkowan przez kogo.]
Sł stp, Cn, Linde brak.
- Pokryty cienką warstwą
(6)
- a. O murach: pokryty tynkiem
(5)
- Przen (1)
- a. O murach: pokryty tynkiem
(5)
[W porównaniu: Biádá wam vcżeni w piſmie y Fáryzeuſzowie obłudni/ iż ieſteśćie podobni grobom potynkowánym CzechNT Matth 23/27.]
W charakterystycznych połączeniach: potynkowany(-a) grob, mur, ściana, taras.
Synonimy: otynkowany, polepiony.
Cf POTYNKOWAĆ
MN