[zaloguj się]

POBREDZIĆ (1) vb pf

Fleksja

3 sg m praet pobredził.

stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

Napleść głupstw [około czego]: Wiedzą dobrzy wſzyſcy ludzie Bogoboyni otym/ iákowy to [Dyjonizyjus Aryjopagita] ieſt piſarz/ iáko wiele pobredzył in Cȩleſti Hierarchia około Aniołow. KrowObr 20v.

Synonimy: nabajać, napleść.

Formacje współrdzenne cf BREDZIĆ.

MF, SBu